Złodziejka opowieści recenzja

Książka niezwykła. Książka, którą przede wszystkim powinni przeczytać ludzie piszący, bo jest to książka mówiąca o sile opowieści.
Czym jest opowieść? Proste: ktoś opowiada swoimi słowami o rzeczach realnych lub fikcji, przeczytanej książce, wydarzeniu, którego był świadkiem, o tym co się wydarzyło na świecie, o wszystkim można snuć długą lub krótką opowieść.
A czym dla nas są te opowieści? Tylko rozrywką? Czy, wbrew pozorom, są czymś więcej? Czy można je ukraść? Czy mogą kogoś uratować czy przeciwnie - nawet zabić? ...
Ciężko napisać o tej książce nie zdradzając za dużo jej treści...
Czytając opowieść o Marcie i Tamar chwilami gubiłam się, ciężko było zrozumieć o co tu chodzi - przede wszystkim kim dla siebie są te dwie kobiety - siostrami? współpracownicami? Czemu Marta nie protestuje na zagarnianie swego życia przez Tamar? Czemu godzi się wszystko?! ...
W końcu wydawałoby się ucieka - wyrusza na pielgrzymkę, do Santiago de Compostela - ale i tam trafia za nią Tamar ...
W miarę czytania wszystko się wyjaśnia, nie zostaniemy z nierozwiązaną zagadką - ale jest o czym pomyśleć, zastanowić się nad bohaterkami książki i nad sobą: co bym zrobiła na ich miejscu ...
Podobało mi się, bardzo.