Metzengerstein recenzja

Przyszedł czas na zmierzenie się z kolejną nowelą Edgara Allana Poe. Przyznam, że czytając ówcześnie recenzje, byłam przerażona. Co to, tym razem „mistrz grozy” wymyślił?! Opowiadania, w których „rolę główną” odgrywają zwierzęta do mnie nie przemawiają. Jednak postanowiłam dać Poe’emu szansę.

Akcja ma miejsce na Węgrzech i skupia się na początkowym sporze pomiędzy dwiema rodzinami: Metzengersteinów i Berlifitzingów. Młody baron tej pierwszej rodziny – Frederick – prędko zostaje dziedzicem olbrzymiej fortuny. Z upływem czasu następuje jego metamorfoza, Metzengerstein staje się sadystą. Wkrótce ginie w płomieniach patriarcha zwaśnionej z baronem rodziny - William von Berlifitzing. Insynuuje się, że podpalenia stajni dokonał ów baron.

Nowela została w niesamowicie klimatyczny, gotycki sposób napisana; bez cienia przesady. Autorowi udało się do mnie trafić pomimo przyjaznego głosu lektora, który mi po raz kolejny zawadzał.

Poe ponownie porusza temat: opętania, kary, obsesji i śmierci. W mistrzowski sposób zostaje nam ukazana chorobliwa relacja człowieka z koniem. Obsesja, która obezwładnia i przyćmiewa umysł. Dla mnie wspaniała!