Ciche dni recenzja

"Ciche dni" to debiut autorki Abbie Greaves. Do przeczytania skłoniło mnie krótkie streszczenie budzące moją ciekawość.
Głównymi bohaterami powieści są Frank i Maggie - małżeństwo z wieloletnim stażem, których dotknęła ogromna tragedia jaką jest śmierć jedynego dziecka. Oboje nie potrafią poradzić sobie z bólem, spowodowanym ich stratą. Cierpienie i rozpacz doprowadza do tego, że Frank postanowił nie odezwać się więcej do żony ani jednym słowem. Dla zrozpaczonej Maggie sytuacja staje się nie do zniesienia i targnie się na swoje życie. Przeżywa próbę samobójczą, trafia do szpitala i zostaje wprowadzona w stan śpiączki farmakologicznej. Pod wpływem wydarzeń Frank postanawia wyjaśnić powód swojego milczenia. Czy nie jest jeszcze za późno? Czy bohaterka odzyska przytomność? Czy małżonkowie mają jeszcze szansę uratować swoje małżeństwo?
Powieść wzbudziła we mnie wiele emocji. Jest niezwykle wzruszająca i piękna. Tragedia jaka spotkała rodzinę zniszczyła życie dwojga ludzi. Autorka pokazała jak ciężko jest poradzić sobie z tak ogromną stratą, jaką jest śmierć dziecka. Aż trudno sobie wyobrazić co przeżywali Maggie i Frank. Powieść daje do myślenia i zwraca uwagę na fakt, że w życiu przede wszystkim ważna jest szczera rozmowa. W tym przypadku szczerość pozwoliła by uniknąć tragedii, jaką jest próba samobójcza zrozpaczonej żony. Powieści uroku dodają osobiste zapiski kobiety, która w ten sposób chciała zdradzić przed mężem wszystkie swoje sekrety. Notatki są bardzo osobiste i pokazują uczucia Maggie. "Oczy zachodziły mi łzami, jej nieobecność powodowała fizyczny ból. Niemal przestałam sypiać i jeść. Była jedynym lekiem, jakiego potrzebowałam. Jedyną rzeczą, jakiej pragnęłam". W powieści urzekła mnie również postać Franka, który zrozumiał i chciał naprawić swój błąd. Spostrzegł, jak czuła się jego żona, gdy przestał się do niej odzywać. A milczenie rani nie raz bardziej, niż najgorsza prawda. Bohater wiernie czuwał przy łóżku żony, opowiadając jej swoją historię. Książkę czyta się szybko, stopniowo dowiadujemy się coraz więcej o życiu głównych bohaterów. Nie mogłam się doczekać, aż dobrnę do końca i dowiem się, co takiego spowodowało milczenie Franka. Jest to powieść ciepła, życiowa i uderzająco piękna, polecana tym, którzy lubią uronić łzę przy dobrej lekturze.