Seryjni mordercy recenzja

Jan Gołębiewski przedstawia nam sposób myślenia mordercy na podstawie sprawy Tadeusza Ołdaka, mordercy - gwałciciela z Warszawy. Wchodzimy tu w rolę profilera.
W opowiadaniu Adriana Bednarka wcielamy się w rolę zabójcy znanego pod nazwiskiem Kot. Karol Kot, który na ofiary nie patrzy jak na ludzi, ale jak na obiekt.
Max Czornyj zabiera nas do Katowic, gdzie Bogdan Arnold dopuścił się zbrodni przez które, śledczy musieli pracować rotacyjnie. A podobno morderca pragnął jedynie miłości...
Marta Guzowska przedstawia nam monolog prowadzony przez Władysława Mazurkiewicza. Mordercę, dla którego bardzo istotna jest elegancja.
Marcel Moss zabiera nas do 2016roku, gdzie Sławomir T. zwanym "Wampirem z Radomia" morduje kobiety.
Marek Stelar opisuje w swoim opowiadaniu mało znanego mordercę o nazwisku Baczyński. Władysław, bo tak miał na imię, uważał, że wymierza sprawiedliwość, pozbywając się nieuczciwych ludzi.
Marcel Woźniak przedstawia sprawę Mlotkarza z Torunia. Kto tak naprawdę jest mordercą?
Łukasz Wroński przedstawia nam sprawę dość młodą, bo z 2008 roku, dotycząca mordercy - pedofila Stanisława Stańczyka, oraz śmierć Józefa Stańczyka. Co Ci mężczyźni mają ze sobą wspólnego?

Książka przedstawia 8 opowiadań które dotyczą polskich seryjnych morderców. Książka opiera się na faktach, może dlatego czytanie jej wywołało we mnie takie emocje. Inaczej czyta się coś, co jest czystą fikcją literacką, a inaczej mając świadomość, że Ci mężczyźni naprawę wyrządzili taką krzywdę.
Nie mogę powiedzieć że książka mi się podobała, bo jak mogłoby podobać się coś tak strasznego. Jednak nie mogę zaprzeczyć, że czytałam ją z zapartym tchem. Każdego mordercę wyszukiwałam w internecie, sprawdzając dostępne informacje.
Przyznaję, że największe wrażenie zrobiło na mnie opowiadanie Maxa Czornyja, oraz Łukasza Wrońskiego. To czego dopuścił się Bogdan Arnold było wręcz obrzydliwe i nigdy czegoś takiego nie zrozumiem. Zbrodnie dokonane przez Stanisława Stańczyka miały miejsce dość blisko mojego miejsca zamieszkania, i właśnie z tego względu było dla mnie tak... przerażające? No bo... "Jak ktoś tak zwyczajny mógł wyrządzić tyle zła?"