Pająk recenzja

“To, że seryjni mordercy chcą być schwytani, powstrzymani, to mit. Stają się w końcu zbyt pewni siebie. Nie chodzi o to, że PRAGNĄ zostać złapani. Po prostu są przekonani, że NIE POTRAFIMY ich złapać”.

Jakiś czas temu zapytałem Was, po ilu stronach powieści dokonujecie jej pierwszej oceny. Interesowało mnie, gdzie leży Wasz czytelniczy próg bólu, po przekroczeniu którego decydujecie o ewentualnym przerwaniu lektury. Najczęstszą odpowiedzią było sto pierwszych stron. Idąc tym tropem opowiem Wam dziś o książce, która potrzebuje ledwie połowę tej objętości, aby całkowicie zawładnąć Waszą uwagą i emocjami. Mowa o “Pająku” duetu Lars Kepler.

Morderca zakradł się do stajni, w której następnie postrzelił w kręgosłup byłą komisarz policji Margot Silverman. Następnie wywlókł jej ciało na zewnątrz, posprzątał po sobie i odjechał. Kilka godzin później rozpuścił je w kwasie, a worek z pozostałością zwłok porzucił na cmentarzu cholerycznym oddalonym o 120 km od miejsca zbrodni. Tym samym przepowiednia sprzed trzech lat, napisana na zagadkowej widokówce wysłanej policjantce Sadze Bauer stała się rzeczywistością. Czytamy w niej: “Mam krwistoczerwony pistolet Makarowa. W magazynku jest dziewięć białych kul. Jedna z nich czeka na Joonę Linnę. Tylko ty możesz go uratować”. Gra o najwyższą stawkę rozpoczyna się z chwilą odkrycia, że szaleniec wysyła do Sagi cynowe figurki z podobizną swych przyszłych ofiar, dając tym samym szansę na ich uratowanie przez śledczych. I jak? Wystarczy byście czytali dalej? Dodam, że powieść ma czterysta czterdzieści siedem stron, więc wyobraźcie sobie, co na Was czeka po takim preludium.

“To jest jego gra, on ustalił zasady i prawdopodobnie poruszamy się w tempie, które nam wyznaczył”.

Seryjny morderca wybrał dziewięć ofiar. Doskonale poznał ich życiorys i zwyczaje. Tożsamość ostatniej z nich ujawnił, jednocześnie wskazując kto może ją uratować. Pozostałe osiem celów odsłania jeden po drugim, wysyłając cynowe figurki z ich podobiznami, a miejsca nadchodzących morderstw sygnalizując za pomocą opakowań. W tej grze każdy szczegół ma znaczenie, każda minuta jest na wagę czyjegoś życia, a podjęte decyzje różnią się wyłącznie natężeniem negatywnych konsekwencji.

Pełna recenzja do przeczytania na instagramowym profilu @bliskiespotkania