Nic się nie dzieje recenzja

"Nic się nie dzieje" Kathryn Nicolai to bardzo uspokajające opowiadania, słuchałam je wieczorami, przed snem. Po prostu mnie pochłonęły, niby takie spokojne, powolne, ale wchodzące niemal w człowieka. Może takie odczucia mam dlatego, że wysłuchałam tej książki, którą wspaniale czytała Pani Anna Dereszowska, jej głos idealnie pasuje do nastroju panującego w tej lekturze.
Ciekawi mnie jakie wy macie problemy z zasypianiem, bo ja od kilku lat mam z tym duży kłopot. Może nie z samym zaśnięciem, co z przespaniem w miarę spokojnie całej nocy. Jeszcze nie tak dawno nie było problemu, wystarczyło mi kilka godzin snu i czułam się wyspana i wypoczęta, ale teraz w czasie choroby jest zupełnie inaczej, śpię jak zając i budzę się często, rano jestem zmęczona i tak dookoła.
Autorka książki "Nic się nie dzieje" zgodnie z zapowiedzią na okładce miała dać nam najlepszy sposób na zaśnięcie, są to opowiadania dla dorosłych, taka dobranocka, która pomoże nam się wyciszyć i uspokoić przed snem. Moim zdaniem spełniła to zadanie, gdyż po kilkudniowym przesłuchaniu jakoś lepiej mi się spało a z pewnością dużo milej zasypiało.
Historie Kathryn Nicolai to jakby powiązanie baśniowej atmosfery z medytacjami i techniką relaksacyjną a w powiązaniu z głosem Anny Dereszowskiej to już tylko sama przyjemność otulająca nas do snu. Autorka zabiera nas w podróż do miejsca gdzie nic się nie dzieje, lecz jest przyjemnie, znajomo i można się delektować i cieszyć wieloma rzeczami. Jest to zupełnie inny sposób na spędzanie wieczoru, bez telewizji, telefonu tylko z audiobookiem, mimo tego, że ja nie za bardzo lubię opowiadania, lecz dłuższe formy literatury, to ta pozycja zostanie ze mną na dłuższy czas.
Książka jest podzielona na cztery pory roku, jest szesnaście klimatycznych, uspokajających opowiadań, można więc sobie dowolnie czytać lub słuchać wybrane dowolnie opowiadanie lub czytać całość i po prostu cieszyć się tą książką. A jest w niej sporo rzeczy, którym warto się dokładniej przyjrzeć...: szumiącym liściom drzew, świetlikom, kwiatom bzu, padającemu deszczowi, słońcu czy nawet trawie, to jest takie zwykłe, proste i normalne, że nawet tego nie zauważamy. Wciąż zabiegani nie mamy czasu aby pomyśleć o odpoczynku.
Jak już wspomniałam, mnie ten pomysł na tę książkę bardzo się spodobał, gdy zaczęłam czytać ją w trudnym dla mnie czasie, zauważyłam, jak bardzo jest mi potrzebny spokój, oderwanie od myśli o chorobie a zwrócenie uwagi na codzienne małe radości. Czytałam tę książkę nie tylko przed snem, ale nawet rano kiedy dopadały mnie złe myśli, wracał spokój, wyciszenie i ochota na spokojną już drzemkę. Prawdziwy odpoczynek przede wszystkim dla głowy... a tego mi potrzeba i myślę, że nie tylko mnie.

Polecam wszystkim zestresowanym i nie tylko.
Warto spróbować...