Selfie z Toskanią recenzja

„… po czterdziestce miałam odmienić swoje życie na lepsze.”

Marianna, Lidka i Lucyna to trzy kobiety, które znają się od zawsze i są najlepszymi przyjaciółkami. Ich przyjaźń zniosła i przetrwała niejedno. Marianna ma ogromne wyrzuty sumienia i to one skłaniają ją do wyjazdu z Legnicy. Pod opieką Lucyny zostawia swojego pieska Wtorka. Razem z Lidką jedzie na wycieczkę do pięknej Toskanii, zamiast jej niedoszłego męża. Marianna ma być opiekunką Lidki, dziewczyny boją się, że po niedawnym, gwałtownym rozstaniu z prawie mężem – do którego poniekąd przyczyniła się Marianna - zrobi sobie coś złego. Marianie od zawsze towarzyszy pech, nie inaczej było i teraz. Przypadkowo atakuje jednego z turystów, z którym mają razem podróżować, niestety na tym jednym incydencie się nie kończy… Czy przedziwny splot wydarzeń może doprowadzić do szczęśliwego finału wycieczki?

Jedziemy na dziesięciodniową wycieczkę do Toskanii. Piękno tej krainy zachwyca, miałam wrażenie, że razem z bohaterami przemierzam te pełne uroku miasteczka, zabytki, uliczki, widoki. I razem z nimi delektowałam się niesamowitą włoską kuchnią, aż ślinka leciała. Kłopoty kochają Mariannę, ma prawdziwy dar ładowania się irytujące, śmieszne, dziwne sytuacje. Ten wyjazd – na który zresztą zgodziła się wbrew sobie – staje się dla niej splotem nieporozumień i przedziwnych zbiegów okoliczności. Do tego dochodzi Patrycja, bardzo atrakcyjna koleżanka z pracy, która wzbudza w niej ogromną zazdrość i mordercze, trudne do pohamowania reakcje. Piękno i siła prawdziwej przyjaźni. Dziewczyny skradły moje serce od razu, Bardzo różnią się od siebie, mają zupełnie inne osobowości i charaktery, łączy je ogromna przyjaźń i poczucie humoru.

Wciągająca, klimatyczna, przyjemna, zaskakująca komedia. Ogromne poczucie humoru, aż bije z całości. Zakończenie wywołało mój szczery uśmiech. Nabrałam ogromnej ochoty na inne powieści Pani Moniki. Jeżeli szukacie dobrej powieści obyczajowej, napisanej lekko i z humorem, to ta pozycja będzie idealna. Bardzo polecam :)