Sekretne życie Grety O. recenzja

Kiedy myślisz, że gorzej być już nie może, przypominasz sobie, że przecież jesteś nastolatkiem i cała zabawa rozpoczyna się od nowa.

Trzynastoletni Hartley jest smutnym chłopcem. Każdego dnia próbuje zrozumieć, dlaczego jego starszy brat uciekł z domu a rodzice zmienili się w zupełnie innych rodziców, których ma wrażenie, że nie do końca obchodzi. Pewnego dnia spacerując bez celu zagląda do biblioteki, gdzie między książkami odkrywa ręcznie wykonaną pocztówkę. Po jej przeczytaniu koniecznie chce dowiedzieć się więcej o osobie, która ukrywa się pod tajemniczymi inicjałami g.o., gdyż ma wrażenie, że jest to osoba, która doskonale rozumie kłębiące się w nim uczucia. Oczywiście, to nie jedyne problemy z którymi musi się zmierzyć, gdyż wielkimi krokami zbliża się prezentacja szkolnego projektu na zakończenie roku, a jego myśli uciekają w zupełnie inne miejsca. Czy Hartley’owi uda się odnaleźć tajemniczego autora pocztówek i czy faktycznie okaże się jego bratnią duszą?

Cary Fagan stworzył opowieść dla młodego czytelnika, która zainteresuje i porwie niejednego dorosłego. Poruszył w niej wiele istotnych dla młodego człowieka problemów. Kiedy nastoletniość i hormony przytłaczają, to trudno poradzić sobie przecież z samym sobą, a gdzie tu jeszcze z uśmiechem witać każdy nowy dzień, kiedy za jednym razem straciło się zarówno brata, jak i rodziców.

Przyznam szczerze, że z ciekawością przebiegałam przez kolejne strony. Niewątpliwie dużym atutem tej książki są ilustracje, na których zobaczyć możemy pocztówki wykonywane przez g.o. Autor przeplatał wydarzenia z życia Hartleya z opowieściami Grety i oba te wątki były bardzo smutne. Nie dostałam gotowych odpowiedzi, wiele rzeczy musiałam sama odkryć i sobie dopowiedzieć. Być może młodszy czytelnik poradzi sobie zupełnie inaczej z odczytywaniem tej historii, nie dostrzeże ukrytych symbolów i znaczeń, a będzie dla niego tak samo poruszająca i wartościowa.

Znalazłam jednak kilka rzeczy, do których mogę się przyczepić. Szczególną uwagę zwróciłam na to, iż trzynastoletni Hartley przedstawiony został w bardzo infantylny sposób – gdyby już na początku nie został określony jego wiek, to miałabym bardzo duży problem z dopasowaniem go do zachowania bohatera. Za mało było mi również samej Grety i jej opowieści. Miałam wrażenie, że jej historia była opowiedziana bardzo pobieżnie, a ja pragnęłam więcej szczegółów. W ogólnym ujęciu całej pozycji czegoś mi zabrakło, jakby to był tylko wycinek z całości a nie kompletna opowieść.

Zakończenie natomiast przyniosło spokój i ukojenie. Napełniło czytelnika nadzieją i pozwoliło na pozytywne spojrzenie, jeśli chodzi o dalsze losy bohaterów. Gdybym miała opisać tę książkę w jednym zdaniu to byłoby to: Przez smutek do szczęścia. I oczywiście polecam, bo książki dla młodych czytelników Wydawnictwa Literackiego to naprawdę wyjątkowe pozycje.