Schronisko recenzja

"W szachach, podobnie jak w życiu, gambit oznacza poświęcenie czegoś o mniejszej wartości, żeby uzyskać przewagę."
.
Trzynastoletnia Elissa bierze udział w konkursie szachowym. W przerwie wychodzi na parking i zostaje uprowadzona. Budzi się uwięziona w ciemnej i zimnej piwnicy. W niewoli odwiedza ją tajemniczy chłopiec o imieniu Elijah.
Stop - to nie jest kolejna, schematyczna historia o porwaniach dzieci!
.
Fabuła przedstawiona jest z trzech perspektyw: Elissy, Elijaha oraz policjantki Mairead. O ile dwa pierwsze są świetnie rozbudowane, ciekawe, to wątek policjantki jest słaby. Jak dla mnie bardzo przekombinowany. Był jakiś pomysł, ale chyba nie do końca wszystko wyszło. Jest zdecydowanie mniej dopracowany i mało spójny.
Książka jest również podzielona na dwie części. Akcja pierwszej toczy się raczej powoli, ale nie oznacza to monotonii. To tutaj obserwujemy wewnętrzną walkę jaką toczy Elissa. Autor świetnie przedstawił emocje dziewczynki. Jej strach, determinację, ale również bezsilność i zagubienie. Elisa stara się racjonalnie myśleć. Analityczny umysł podsuwa jej obraz szachownicy dzięki któremu opanowuje wewnętrzny chaos i odzyskuje panowanie nad sobą. Wszystkie jej działania przypominają szachową rozgrywkę. Mimo niedoli stara się być silna i niezłomna.
Za to druga część to dosłownie lawina wydarzeń, pełna zwrotów akcji. Dzieje się dużo i trzeba być bardzo uważnym, bo można się pogubić. Wszystko co czytelnik zdołał ułożyć sobie w głowie zostaje wywrócone do góry nogami.
Całość powieści owiewa atmosfera tajemnicy niepewności, a nawet delikatnej grozy tworząc niesamowity klimat. Bardzo ciekawym zabiegiem jest nawiązanie do bajki o Jasiu i Małgosi i powiązanie z tym losów Elissy i Elijaha. nie oznacza to jednak, że zrobiło się bajkowo.
Jest jednak coś co mi w tej książce nie pasuje - tytuł, ale to jestem w stanie przeżyć.
Podsumowując, mimo kilku zgrzytów to jeden z lepszych thrillerów jakie ostatnio przeczytałam. Poproszę więcej tak dobrych debiutów.
Zdecydowanie polecam!