Schronisko dla ludzi recenzja

„Schronisko dla ludzi” Wojciech Szlęzak                                                                                                                                                                              
                                                                                                                                                                                                                                                      
W schronisku górskim zjawia się kilkoro ludzi. Gromadzą się w kuchni i przy wspólnej kolacji zaczynają wzajemnie się poznawać. 
Sześć osób, a każdego z nich przywiodła tutaj inna historia. 
Czemu spotkali się akurat w tym miejscu? 
Czy przypadkiem znaleźli się w takim gronie? 
                                                                                                                                                                                                                                                        
Akcja w książce dzieje się dwutorowo. Na bieżąco opowiadana jest historia w schronisku, a przerywnikiem są retrospekcje opowiadające o życiu każdego z bohaterów.
Początek mnie rozczarował. Nie mogłam się połapać o co chodzi i o którym z bohaterów jest mowa. 
W pierwszej połowie książki, autor dużo czasu poświecił przemyśleniom bohaterów i ich wewnętrznym rozterkom, co moim zdaniem było wprowadzeniem niepotrzebnego zamieszania. Zabrakło  w tej części spójnej akcji, która mogłaby połączyć teraźniejszość z przeszłością.           Końcówka książki rekompensuje początek, lecz nie w takim stopniu, żebym była na tak. Niestety, mnie książka nie porwała. 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         
#wydawnictwolira
#wojciechszlezak
#renibook