Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera recenzja

Niegrzeczne, czyli jakie? Takie, które nie idzie ślepo za tłumem? Takie, które mówi głośno o swoich uczuciach? A może stara się żyć inaczej, po swojemu? Ma pełno energii i dziecięcego zapału. Co to znaczy być niesfornym w oczach innych ludzi?

Jacek Hołub, oddaje głos tym, którzy tego głosu często nie mają. Są zakrzyczani w dyskusji na temat ADHD, spektrum autyzmu czy zespołu Aspergera. A przecież to właśnie matki, ojcowie, dziadkowie, rodzeństwo, a przede wszystkim osoby cierpiące na te choroby wiedzą najlepiej jak wygląda codziennie życie. Jak trudno jest zaplanować następny dzień, kiedy nie wiadomo kiedy nastąpi nagły i niekontrolowany wybuch. Kiedy czekasz aż życzliwy sąsiad po raz kolejny wezwie policję, bo twoje dziecko płacze, a ty jesteś bezradna. Kiedy ktoś powie ci, że nie tak opiekujesz się dzieckiem, bo nie potrafi zachować się w towarzystwie. A ty przecież poświęciłaś dla niego wszystko. Pracę, karierę i życie towarzyskie.

Te wszystkie historie, choć tak różne, niedobierane na podstawie klucza mówią jedną. Jesteśmy sami pośród tłumu. Nie pomaga nam nikt. Rodzina się odwróciła. Przyjaciele nie zapraszają nas do siebie. Szkoła zamiata wszystko pod dywan, mówiąc, że ma związane ręce. Opieka społeczna nie wspiera finansowo, bo przecież to nie jest niepełnosprawność. Stwardnienie rozsiane, nadciśnienie, arytmia to są prawdziwie choroby, a ADHD, spektrum autyzmu i zespół Aspergera to wymysł XXI wieku. Kiedyś tego nie było.

Codzienność rodziców nie należy do łatwych. Każdego dnia słyszą, że są złymi rodzicami, że takie dzieci to powinno się oddawać do specjalnych ośrodków, że takie coś to się leczy. Jednak chyba najbardziej boli, kiedy ojcowie i matki słyszą, że syn Basi to jest grzeczny, a twój to zachować się nie potrafi. To męczy, bardzo męczy.

Te świadectwa powinien przeczytać każdy. Niezależnie czy w swoim otoczeniu ma osobę borykającą się z tymi chorobami. Być może ta pozycja nic w twoim życiu nie zmieni. Ale może następnym razem spojrzysz łaskawszym okiem na dziecko, które ma inną wrażliwość niż ty.