Dopóki nie zajdzie słońce. Tom 2 recenzja

Zacznę od początku dzięki @motheroftworeads , która zorganizowała booktour z książką „Zapisane w pamięci” odkryłam autorkę, której książki podobają mi się, ciekawią oraz przyciągają moją osobę. Po przeczytaniu jej wiedziałam, że chcę przeczytać coś jeszcze tej autorki i tak Edyta zorganizowała kolejny booktour z „Dopóki nie zajdzie słońce” część 1, który kończy się w takim momencie, że aż serce boli. Potem zgłosiłam się jako recenzent drugiej części tej książki i nim zostałam. Kiedy książka przyszła czytałam ją powoli by dozować przyjemność czytania, choć nie ukrywam ciężkie to było zadanie. W tej części rozstrzygną się losy Sama i Jess, bohaterów wybuchowych, pomocnych oraz jak najbardziej realnych. Autorka prowadzi ich losy przez wiele przeszkód, wzlotów oraz upadków. Przeszli oni wiele i znów muszą stanąć w obliczu trudnych wyzwań i decyzji. Sam zmierzy się z demonami przeszłości i na nowo będzie układał życie swoje i sióstr. Jess musi uporządkować sprawy rodzinne. Nie raz byłam zła na nich, po czym złość ustępowała i rozpływałam się w zachwycie, następnie pojawiał się smutek i łzy a jeszcze dalej radość. Dowodzi to temu, że autorka potrafi ruszać emocjami i trzymać napięcie u czytelnika. To właśnie dlatego jej książki są tak dobre. Stworzyła piękne, a zarazem różne postacie, z którymi czytelnik zżywa się, kibicuje oraz życzy jak najlepiej. Mamy tu kryminał pomieszany z romansem i powiem Wam, że takie połączenie podoba mi się coraz bardziej. Książkę mogę polecić wszystkim tym którzy doceniają emocje podczas czytania, osobom czytającym kryminały czy romanse. Jednak, aby tę historię bardzo dobrze zrozumieć polecam zacząć od książki „Zapisane w pamięci”, która jest powiązana z tą serią.