Biel recenzja

„Ryzykuje pan, by skrócić nieznośnie oczekiwanie na to, co pana zdaniem nieuniknione. Goni pan śmierć, żeby ona nie goniła pana”, czyli wielki finał Kolorów zła.

Autor: @withwords_alexx ·1 minuta
2021-07-13
Skomentuj
1 Polubienie
Biel to już trzeci tom trylogii Kolory zła, która już od pierwszej części mnie zainteresowała. Dwie poprzednie książki wspominam bardzo dobrze i byłam niesamowicie ciekawa, jak Małgorzata Oliwa Sobczak zakończy tę serię.

Pewnego zimowego poranka z okna sopockiej kamienicy skacze studentka prawa. Ślady na jej ciele wskazują, że przed śmiercią młoda kobieta była krępowana i duszona. Na miejsce zdarzenia przybywa prokurator Leopold Bilski, który po sprawie w Kartuzach wrócił do Trójmiasta. Tropy wiodą do środowiska nocnych klubów, które kryją mroczne pragnienia i tajemnice głęboko osadzone w przeszłości.

Powracamy do przygód Leopolda Bilskiego, który powraca do Trójmiasta, gdzie czeka na niego kolejne śledztwo. Biel zabierze nas w wycieczkę po latach osiemdziesiątych, gdzie poznamy powiązane ze sobą światy mafii, milicji i trójmiejskiej prostytucji. Autorka odtworzyła bardzo realistycznie przeszłość, którą ja znam jedynie z opowieści i książek do historii. Nie lubię cofania się zamierzchłych czasów, dlatego ten zabieg w Bieli jakoś nie bardzo przypadł mi do gustu, ale myślę, że starsi czytelnicy docenią go i przyjmą z nutą nostalgii.

Biel to właściwie aż trzy sprawy, które są dopracowane w każdym calu. Wszystkie wątki łączą się w spójną całość, tworząc historię, która nie pozwala się od siebie oderwać. Sobczak porusza w Bieli trudne tematy takie jak prostytucja i przemoc seksualna. Pełno w niej brutalności, ale i jest do bólu realistyczna. Bohaterowie są świetnie przedstawieni i można obdarzyć ich sympatią. Małgorzata Oliwia Sobczak umiejętnie manipuluje czytelnikiem, wprowadzając co chwila nowe, i jak się później okazuje, fałszywe tropy.

Biel jest dobrym zakończeniem tej trylogii i mam nadzieję, że nie będzie ona reaktywowana na kolejne tomy, ponieważ myślę, że na tym powinna się ona zakończyć. Nie ma co przedłużać, tutaj całość jest zgrana i dobrze się ją czyta. Kolory zła to krwiste kryminały, które zadowolą niejednego fana tego gatunku. Jestem ciekawa kolejnych książek autorki, po które na pewno sięgnę.

Moja ocena:

× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Biel
Biel
Małgorzata Oliwia Sobczak
7.6/10
Cykl: Kolory zła, tom 3

Pewnego zimowego poranka z okna sopockiej kamienicy skacze studentka prawa. Ślady na jej ciele wskazują, że przed śmiercią młoda kobieta była krępowana i duszona. Na miejsce zdarzenia przybywa prokur...

Komentarze
Biel
Biel
Małgorzata Oliwia Sobczak
7.6/10
Cykl: Kolory zła, tom 3
Pewnego zimowego poranka z okna sopockiej kamienicy skacze studentka prawa. Ślady na jej ciele wskazują, że przed śmiercią młoda kobieta była krępowana i duszona. Na miejsce zdarzenia przybywa prokur...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Prokurator Leopold Bilski powraca po raz trzeci w kolejnym tomie “Kolorów zła” Małgorzaty Oliwii Sobczak. Po “Czerwieni” i “Czerni” na scenę wchodzi “Biel”! W trzeciej części cyklu książek krymin...

@liber.tinea @liber.tinea

Polubiłam trylogie, dlatego że to taki rodzaj serii, który wymaga od autora równego poziomu. Pierwszy tom musi zaintrygować, żeby w ogóle czytelnicy chcieli sięgnąć po kolejne. Drugi nie powinien być...

@zaczytanaangie @zaczytanaangie

Pozostałe recenzje @withwords_alexx

Pieśni żałobne dla umierających dziewcząt
„Nie zapo­mnij o mnie, kiedy już doro­śniesz i się zako­chasz, do­brze? Praw­do­po­dob­nie nie bę­dzie mnie już tu wtedy, ale po pro­stu nie zapo­mnij. Bo jak zapo­mi­nasz, to zna­czy, że je­steś cał­kiem sa­mot­na. A ja nie chcę, żeby któ­raś z nas była sa­mot­na”, czyli cmentarz, duchy i nastolatka.

Pieśni żałobne dla umierających dziewcząt to książka, która przyciągnęła mnie do siebie swoim nieco dziwnym opisem. Skuszona i zaintrygowana postanowiłam dać jej szansę....

Recenzja książki Pieśni żałobne dla umierających dziewcząt
Ask for Andrea
„[...] Leżałam jak sparaliżowana, jak mysz schwytana przez kota, dopóki uścisk i ból nagle nie ustały”, czyli morderca widziany oczami ofiar.

Ask for Andrea to powieść Noelle West Ihli, autorki w Polsce jeszcze nieznanej. Ma ona na swoim koncie już kilka thrillerów, ale ten jest pierwszym przetłumaczonym w Pol...

Recenzja książki Ask for Andrea

Nowe recenzje

Pudełko z marzeniami
Lekka, ciepła opowieść ze świętami w tle
@madalenakw:

Pudełko z marzeniami autorstwa Magdaleny Witkiewicz i Alka Rogozińskiego sprawdzi się doskonale jako lekka, pełna ciep...

Recenzja książki Pudełko z marzeniami
Powrót na Camden Roe
Matką być... moje jedyne marzenie
@sylwiacegiela:

Od przeszłości nie ma ucieczki. Prędzej czy później i tak nas dogoni. O tym właśnie przekonują się bohaterowie powieści...

Recenzja książki Powrót na Camden Roe
Zły Samarytanin
Realistyczny obraz Warszawy sprzed lat
@whitedove8:

Do tej pory nie miałam styczności z twórczością tego autora, jednak do sięgnięcia po tę książkę skłoniły mnie wpadająca...

Recenzja książki Zły Samarytanin
© 2007 - 2024 nakanapie.pl