Rywalki recenzja

Wprawdzie nie miałam sięgać ponownie po "Rywalki", ale naszła mnie ogromną ochota, by przypomnieć sobie książkę, przeczytaną jako jedną z pierwszych, dzięki której rozpoczęła się moja czytelnicza przygoda.

Ponownie zakochałam się w cudownym i uroczym "księżniczkowym" klimacie tej książki, pełnej życia na zamku, rywalizacji o względy przyszłego króla oraz nieśmiałych romantycznych gestów. Historia toczy się w większości w pałacu, gdzie trzydzieści pięć młodych dam, kandydatek wybranych spośród wszystkich prowincji w państwie, ma walczyć o koronę i serce przystojnego księcia Maxona. Wydawać by się mogło, że dla każdej z dziewcząt to ogromna szansa, jednak główna bohaterka, America Singer, ma nieco odmienne zdanie. W Eliminacjach znalazła się przypadkiem i niczego innego nie pragnie bardziej, jak powrotu do domu...

Ami jest postacią, której nie da się nie lubić. Nierzadko wykazuje się ogromnym dobrem, postępuje według swoich zasad i nie boi się ich trochę naginać, gdy w grę wchodzi czyjeś życie. Momentami nie wie, czego chce, czasem jest pyskata, ale to dziewczyna z bagażem problemów na plecach i ciekawym podejściem do życia. Maxon z kolei to cholernie uroczy książę, który ma zadatki na świetnego władcę. Jest czuły, taktowny, czarujący, ale nieco zagubiony w kontaktach z kobietami. Co jak co, ale sama mogłabym do niego wzdychać.

Podoba mi się, że relacja tej dwójki zaczęła się przyzwoicie - od szczerości, ciekawego układu i przyjaźni. Nie ma tu miłości od pierwszego wejrzenia, są za to drobne gesty, poznawanie siebie nawzajem, stopniowo narastające uczucie i odrobina niepewności.

Na przestrzeni tego tomu można dowiedzieć się sporo o realiach świata przedstawionego. Jak powstała Illea, kim są rebelianci, jakie panują zasady i kary za złamanie prawa, kto jest głową państwa, jak wygląda życie codzienne ludzi - to zaledwie kilka pytań, na które można tu odnaleźć odpowiedzi. Świat, w którym żyją bohaterowie, jest niesprawiedliwy. Panuje hierarchia społeczna, a ludzie podzieleni są na lepszych i gorszych według numerów. Im wyższa cyferka, tym marniejszy los.

Podoba mi się to, że oprócz zmagań kandydatek i randek księcia Maxona, można znaleźć tu jeszcze problemy zbrojne i ataki rebeliantów. Oprócz niezwykłych kreacji i wystawnych uczt, poruszony jest temat biedy. Książka może nie jest napisana fenomenalnie. Nie jest to też zbyt poważna literatura, ale jest miłą odskocznią od rzeczywistości. Momentami bawi, momentami wzrusza. Ja jak najbardziej polecam!