Oszukana recenzja

Dwudziestotrzyletnia Lena mieszka w pięknej willi nad jeziorem z zakochanym w niej Nikdemem i uroczym labradorem Biszkoptem. Ale ona udaje tylko zakochanie, a dom Nikodema jest dla niej kryjówką. Jaka tajemnicę skrywa Lena, kim naprawdę jest i przed kim lub przed czym ucieka?
Nie przepadam za narracją pierwszoosobową, a tutaj była prowadzona aż przez trzy osoby: uciekającą wciąż naiwną Lenę, rozmemłanego czterdziestoletniego maminsynka Nikodema oraz mdłego Emila, współlokatora Leny. Żadna z tych postaci nie wzbudziła we mnie większych emocji, wręcz zmęczyły mnie solidnie opowiadając swoją część historii. Spodobały mi się zastosowane przez autorkę przeskoki w czasie, ale one nie obroniły całości. Bardzo szybko domyśliłam się części rozwiązania zagadki Leny, a to spowodowało niemal całkowity spadek napięcia.
To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i niestety niezbyt udane, bo książka miała mnie zaskoczyć i niestety tak się stało, ale negatywnym znaczeniu. Szkoda, bo temat miał potencjał.