Na miłość boską! recenzja

Oj dawno tak się nie uśmiałam podczas czytania. Nie spodziewałam się, sięgając po tę książkę, że można czytelnika wciągnąć w akcję powieści zupełnie niezauważalnie. Aż mi szkoda było każdej przewracanej kartki. Ale może po kolei.
Gdybym miała wyłuskać, która z postaci jest tą główną, to chyba miałabym niezły kłopot. Żadna z nich bowiem nie zasługuje na bycie w tym drugim planie no, chyba że cichutka siostrzyczka zakonna sterująca wózkiem emerytowanego biskupa. Tu bowiem jest cała plejada znakomicie pokazanych bohaterów. Jest więc herod - baba, czyli komisarz Dzik, która ma sercu ciągle maj, choć jest konkretnej postury, jest i prywatny detektyw, zupełnie przeciwieństwo pani komisarz, przynajmniej z wyglądu. Mamy też dociekliwego i zwariowanego na punkcie historii nastolatka.
Ale porządny kryminał nie może się obyć bez tajemnicy, rozboju, kradzieży i co kto tam uważa, że powinno być w nim.
Tu mamy zaskakujące kradzieże niewiele znaczących figur z kościołów we Wrocławiu i jeszcze bardziej zaskakujące kradzieże drobiazgów z zakrystii. A między tym wszystkim władze kościelne, które początkowo gorączkowo chcą wszczęcia postępowania poszukiwawczego przez policję, aby potem nagle równie gorączkowo z tego się wycofywać. Takie postępowanie oczywiście wzmaga apetyt detektywa o wdzięcznym imieniu Bożydar, czyli w skrócie Darek to intensyfikacji działań.
W tle całej historii wątek pochodzący z II wojny światowej, który daje na początku czytelnikowi mocno do myślenia. Dodatkowym atutem jak dla mnie jest oczywiście umieszczenie akcji powieści w moim ukochanym Wrocławiu.
Autorka znakomicie zbudowała postacie równie dziarskiej komisarz, kontrastując ją z ciapowatym Bożydarem. Można się oczywiście domyślić, że taki układ spowoduje pojawienie się iskrzenia między nimi i nie chodzi tu tylko o to, że występuje klasyczna niezgodność charakterów tych dwojga :)
Szaleństwa dodaje Mariuszek, niezłomny tropiciel zagadek historycznych, wielbiciel zakurzonych tomów bibliotecznych i właściciel rudej, kręconej czupryny. Całość czyta się, jak na tytuł przystało bosko i zdecydowanie za szybko. Znakomity miszmasz historii, wątku kryminalnego i subtelnego romansu.