Broken Elf King recenzja

Pierwsze tegoroczne rozczarowanie mam już za sobą 🙈

Żeby nie było - nastawiałam się na to, że "Broken Elf King" będzie lekką i odmóżdżającą książką, bo czytałam jej pierwszą część. Nie spodziewałam się jednak, że ta część będzie napisana w wattpadowy sposób a'la 2015 i będzie pozbawiona logiki.

Nie chcę jednak całkowicie krytykować historii Raife'a i Kailani. Jeśli ktoś lubi szybką akcję i miłość niemal od pierwszego wejrzenia, to będzie zachwycony tą książką. Jest bardzo luźna, szybko się ją czyta i na swój sposób może być nawet wciągająca.

Mi najbardziej w tej książce przeszkadzało mnóstwo absurdalnych wydarzeń. Główna bohaterka - pół-człowiek, pół-elf - nigdy nie miała żadnych magicznych mocy, ale gdy zostaje uprowadzona z ludzkich ziem i zabrana do krainy elfów, to nagle okazuje się, że jest jedyna w swoim rodzaju. Raife (król elfów) opowiada jej o traumatycznym wydarzeniu ze swojego życia, a Kailani automatycznie zaczyna płakać - co ujawnia jej "wyjątkową" moc. A kilka rozdziałów później dowiaduje się, że jest JESZCZE bardziej wyjątkowa, Raife ostrzega ją, że nie może nikomu powiedzieć o swoim talencie, po czym w kolejnym rozdziale dochodzi do zdarzenia, w którym Kailani na oczach wszystkich MUSI pokazać do czego jest zdolna 🤦 I oczywiście było to jakoś na dwusetnej stronie, i tyle też wystarczyło Raife'owi by zakochał się w Lani do szaleństwa (przypominam, że jest to król elfów). Nie wspomnę oczywiście też o tym, jak Lani (czyli zwykła dziewczyna) szybko odkryła przyczynę choroby jednej pacjentki Raife'a. On całymi latami nie mógł znaleźć powodu jej krwotoków, a Lani poszła tylko do biblioteki i w przeciągu dwóch akapitów rozgryzła całą historię 🙃

Wątek miłosny to typowy fast burn - autorka szybko chciała połączyć ze sobą głównych bohaterów, ale nie było to dobre posunięcie. Wierzę, że romans król elfów x jego asystentka mógłby być naprawdę świetny, ale musiałby być rozwinięty, dopracowany i spowolniony. Tutaj wszystko działo się niewyobrażalnie szybko i przewidywalnie.

Plus jest taki, że wszystkie absurdy w tej książce bardziej mnie bawiły niż irytowały, więc potraktowałam ją jako cosy komedię 😅

[współpraca reklamowa z Wydawnictwem Papierowe Serca]