Klątwa Tygrysa recenzja

Nagle zakochałam się nie tylko w białych tygrysach (koty kocham od dawna), ale i w Indiach. "Klątwa Tygrysa" wciąga od samego początku. Chociaż mój humanistyczny móżdżek już po jakimś czasie domyślił się tajemnicy związanej z Dhirenem - pięknym białym tygrysem - połykałam kolejne strony, czekając na ciąg dalszy.
Nie wiem dlaczego, ale lubię książki związane z mitologią. Nie tylko grecką, którą każdy z nas zna. Tutaj mamy do czynienia z mitami o bogach, o których nie mieliśmy pojęcia, że są. Przynajmniej ja nie wiedziałam. Nasz świat zamyka się na religiach, które otaczają nas w większości: chrześcijaństwo, muzułmanizm, islam. W szkołach nie uczą zbyt wiele o religiach Wschodu, nie przerabia się (a przynajmniej ja nie przerabiałam dotąd) mitów indyjskich czy chińskich. A przecież chyba każdy zna Mulan, choćby z wersji Disney'a.
Collen Houck doskonale połączyła szybką akcję, przygodę, tajemnice i miłość. Takiej książki dawno nie czytałam. Nawet jeśli później coś się popsuło między zakochanymi, to chłonęłam powieść jak gąbka. Szczerze powiedziawszy, nawet lubię, gdy para kłóci się i rzuca w siebie sarkastycznymi tekstami. To w jakiś sposób urozmaica opowieść.
Naprawdę polecam tą książkę. Wciągająca, tajemnicza i romantyczna. Piękna!