Szmaragdowy wąż recenzja

Szmaragdowy wąż to historia jedenastoletniej Amandy, która w wypadku traci najlepsza przyjaciółkę. Krótko po tym jej rodzina się rozpada i dziewczyna wyprowadza się z matką do innego miasteczka - do Księżycowej Krainy. Jest pod wielkim wrażeniem nowego miejsca i dziwi się, że jej ojciec nigdy nie wspominał o tych okolicach ,a są to jego rodzinne strony. Pewnej nocy Amanda słyszy za ścianą hałasy. Ma dziwne sny, a obrazki które wiszą w jej pokoju tajemniczym sposobem zmieniają swoje miejsce. Po jednym został tylko gwóźdź w ścianie , a dziewczyna nie zdaje sobie sprawy co kryje w sobie zaginiony obraz. Wkrótce jej ojciec wyjaśnia jej rodzinne tajemnice i tylko Amanda może dokończyć historię swojego rodu. Czy nie pogubi się między snem a jawą? Czy uda jej się rozpoznać prawdziwą miłość j przyjaźń i czy uda jej się uratować Krainę?
Bardzo ciekawa fabuła, świetnie opisany fantastyczny świat duchów. Momentami trochę sama się gubiłam między postaciami. Pożegnanie duchów i rozłąka po śmierci ma mocny i ważny wydźwięk. Książka bardzo mi się spodobała - jedyny minus to mała czcionka, która trochę utrudniała czytanie.