Szmaragdowy wąż recenzja

"Coś się kończy, by coś innego mogło się zacząć. "
Utrata przyjaciółki, rozstanie rodziców, przeprowadzka to tylko trzy wydarzenia, które zapoczątkowały historię 11 letniej Amandy. Dziewczyna będzie teraz dorastała w pięknym, magicznym miasteczku nad jeziorem. Kto lub co stoi za niepowtarzalnością tego miejsca tego dowiadujemy się troszeczkę później, gdy dziewczyna pozna tajemnice swojej rodziny. Oczywiście można się spodziewać, iż ta magia pochodzi od tytułowego Szmaragdowego Węża,którego życie jest zagrożone i tylko Amanda może go uratować. 
Książka jest bardzo fajnie napisana i zawiera kilka mądrych stwierdzeń. W mojej głowie zapisały się dwa, pierwsze umieściłam na samym początku recenzji a tutaj pokaże wam drugie :
 "Strach jest normalnym elementem życia. Ale nie powinien on być przeszkodą, ale popychać do przodu. Powinien mobilizować do podejmowania walki z samym sobą. Strach powstaje w głowie. Nie trzeba więc szukać go nigdzie daleko. Niestety najtrudniej jest dostrzec to, co jest najbliżej. Ale gdy już nam się to uda, wystarczy wyciągnąć rękę i pokonać przeszkodę. " Które bardziej do Was przemawia? Myślę że życie Amandy potwierdza oba te stwierdzenia i daje dobry przykład dla innych. Uciążliwa jest tylko czcionka, ale w całym morzu zalet na ten jeden minus można przymknąć oko. 
Jeżeli macie ochotę na lekką lekturę pełną magii to siegajcie po Szmaragdowego węża.