Andaluzyjski przyjaciel recenzja

„Andaluzyjski przyjaciel” to świetna, trzymająca w napięciu powieść sensacyjna utrzymana w konwencji noir.

Alexander Söderberg rozpoczął swoją książkę niesamowicie mocnym prologiem, który rozbudza ciekawość czytelnika. Dwójka bohaterów ucieka autostradą przed strzelającymi do nich ludźmi. Scena jest dramatyczna, pełno w niej napięcia. Prolog bardzo silnie kojarzył mi się z filmami o Jamesie Bondzie, czytając go odczuwałam podekscytowanie oraz niepokój.

Po prologu akcja powieści cofa się w czasie o sześć tygodni, lekko zwalnia. Poznajemy główną bohaterkę „Andaluzyjskiego przyjaciela” i śledzimy wydarzenia, które doprowadziły do pościgu na autostradzie.

Sophie Brinkmann jest sympatyczną pielęgniarką, która zwraca na siebie uwagę niezbyt porządnych mężczyzn. Na oddziale, na którym pracuje kobieta leży Hector Guzman. Bohaterka jest pod wrażeniem szarmanckiego mężczyzny i postanawia utrzymywać z nim znajomość również poza murami szpitala. Przyjaźń z Hectorem nie okaże się jednak zbyt szczęśliwa i przyniesie bohaterce mnóstwo kłopotów i rozterek. Okazuje się, że przystojny Hiszpan jest obserwowany przez policję. Śledcza Gunilla Strandberg namawia pielęgniarkę, by zaczęła współpracować z jednostką obserwującą Guzmana. Sophie zostaje wplątana w bardzo niebezpieczną aferę. Kobieta staje się świadkiem porachunków mafii oraz pionkiem w rękach policjantów, którzy rozgrywają własną niebezpieczną grę.

„Andaluzyjski przyjaciel” to rewelacyjna powieść, której dynamiczna akcja niesamowicie trzyma w napięciu. Fabuła rozwija się w ciekawym i nieprzewidywalnym kierunku. Autor wywarł na mnie ogromne wrażenie. Bardzo mocno przeżywałam wydarzenia, które stały się udziałem bohaterki. Uwielbiam takie emocjonujące utwory jak powieść Alexandra Söderberga!

Fabuła „Andaluzyjskiego przyjaciela” jest pełna niespodziewanych zwrotów akcji. W powieści jest dużo dynamicznych, trzymających w napięciu, efektownych scen, które doskonale wypadłyby na dużym ekranie. Jest emocjonująco, brutalnie i diabelnie ciekawie. Muszę powiedzieć, że silne wrażenie wywarła na mnie scena, w której jeden z bohaterów pozbywa się zwłok przy użyciu sprzętów kuchennych – ciekawe, czy gdyby akcja potoczyła się inaczej, ktoś jadłby kotlety z ofiary? Niepokojąca myśl, a jednak scena mocno wryła mi się w pamięć i, nie ukrywajmy, była interesująca i budziła mocne emocje.

Powieść Alexandra Söderberga polecam wszystkim miłośnikom mocnych, pełnych zwrotów akcji powieści sensacyjnych. Na mnie ten tytuł wywarł duże wrażenie i nie mogę się doczekać, kiedy autor napisze jego kontynuację.