Andaluzyjski przyjaciel

Autor powieści będący jednocześnie scenarzystą tak skonstruował fabułę, że da się ją z przyjemnością czytać, prawdopodobnie tak jak i dobrze by się oglądało film.
Zazwyczaj, gdy myślę o książkach, których treść szybuje ponad stronami, akcja leci jak nakręcony bączek, nie mam na uwadze dobrych pozycji. Tutaj jest momentami dość szybko posuwająca się akcja, ale są też zwykłe dni, gdy niewiele się dzieje, jest życie osobiste bohaterów, które biegnie nieco wolniejszym rytmem. Autor postawił na akcję, skupiając się na działaniu postaci, przechodzeniu od jednych do drugich znajdujących się w różnych zakątkach Europy, dlatego całość nie jest przegadana, nie ma się poczucia, że przemyślenia bohaterów zajmują całe strony. Są też dobre dialogi, co zasługuje na podkreślenie, bo czasem właśnie te elementy powieści zabijają klimat, a nawet całą akcje.
Przy narzuconym przez Söderberga tempie akcji ważne jest sposób pisania, w który czytelnik będzie w stanie zaangażować się, a nie tylko pobieżnie śledzić tor wypadków. Postaci jest wiele ale o zdecydowanie różnych cechach charakteru i są one wyraziście ukazane na tle zdarzeń, a styl na tyle przejrzysty, że łatwo podążać za gangsterami i szwedzką policją nie gubiąc się przy tym.
Rozwój wypadków uczuciowych między Sophią Brinkmann, a Hectorem Guzmanem tez przebiega w żywiołowym tempie. Dzięki temu nie ma zbytniej czułostkowości i nie wychodzi z tego gangsterski romans. Tło zdarzeń jest tak szerokie i zawiłe, jak szeroka skala jest ...

Sięgnęłam po tę pozycję pod wpływem wielu opinii. Ich rozstaw był od entuzjastycznych, poprzez obojętne do negatywnych. Uwielbiam powieści sensacyjne, thrillery i kryminały więc postanowiłam sprawdzić sama, która z tych opinii jest mi bliska. Pomysł na fabułę uważam za bardzo dobry, chociaż tematyka skorumpowanych policjantów nie jest nowa. Ale ujęcie tego tematu jest fajne. Książka jest trochę chaotyczna, pojawia się wiele wątków pobocznych i postaci, które w końcowym efekcie mocno zazębiają się z głównym wątkiem i bohaterami. Główna bohaterka Sophia Brinkmann w trakcie rozwoju akcji staje się postacią wyrazistą, ale porównywanie jej do Lisbet Salander moim zdaniem jest nie uzasadnione. Może w kolejnych częściach zbliży się do tej postaci, ponieważ zakończenie wyraźnie sugeruję, że poznany dalsze losy bohaterów. Zatem szukam drugiej części.

Sophie Brinkman jest wdową samotnie wychowującą nastoletniego syna. Pracuje jako pielęgniarka w szpitalu i wiedzie spokojne ustabilizowane życie. Nie zdaje sobie sprawy, że przypadkowa znajomość z jednym z pacjentów, którą postanowi kontynuować poza murami szpitala na zawsze zburzy jej spokojny świat. Kobieta z dnia na dzień znajdzie się w środku przerażających porachunków pomiędzy dwoma konturującymi gangami oraz trafi na celownik policji. Osamotniona i zdeterminowana będzie musiała stawić czoła przeciwnikom i zawalczyć o życie swoje i swojego syna. ,,Andaluzyjski przyjaciel" to thriller trzymający w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Mroczny, brutalny i pozbawiony jednoznacznych bohaterów. Nikt nie jest tym za kogo się podaje, nikomu nie można zaufać ale nie można też jednoznacznie stwierdzić czy nie okaże się zaskakującym sprzymierzeńcem. Tempo akcji pędzi niczym w filmie, nie dając chwili na oddech i spokojne zastanowienie się. Wydarzenia następują po sobie z prędkością światła nie pozwalając się nudzić. Do końca nie wiemy co może się jeszcze zdarzyć, kto wyjdzie cało a kto musi umrzeć. Cały czas dużo się dzieje a że jest to dopiero pierwszy tom zaplanowanej trylogii zakończenie jawi się jako przysłowiowa cisza przed burzą.

Bardzo wciągający thriller sensacyjny. Mnóstwo poplątanych wątków daje świetny efekt zaskoczenia na samym końcu. Czekam niecierpliwie na kolejną część;) Polecam!

Kapitalny kryminał/thriller! Czyta się błyskawicznie, i tylko szkoda że tak szybko się kończy.

„Andaluzyjski przyjaciel” to świetna, trzymająca w napięciu powieść sensacyjna utrzymana w konwencji noir. Podobnie jak Betsy, z niecierpliwością czekam na kontynuację :)