Proszę, pokochaj mnie Mamo! recenzja

Anka dopiero co wchodzi w dorosłość. Przed nią matura i wymarzone studia. Jako najlepsza uczennica nie boi się. Wie, że poradzi sobie świetnie, a w przyszłości chce zostać architektem.
Jedna zła decyzja, jedno uczucie, przekreśli jej plany na przyszłość.
Czuje się brudna i okaleczona, a do tego "to" rośnie w niej coraz szybciej.
Ania miota się, nie wie gdzie szukać pomocy. Podejmuje coraz gorsze decyzje, a jej świat każdego dnia rozpada się na nowo. Czuje się samotna, bez jakiegokolwiek wsparcia, a kiedy je dostaje jest tak zmęczona, że doprowadza ją to do ostateczności.
Dorosłość nie jest prosta, ale wymaga poświęceń. Anka zaczyna to rozumieć, ale może być już za późno. Za późno na miłość...
Proszę, pokochaj mnie mamo to książka, przy której potrzebujecie kilku paczek chusteczek. Rozwali Was emocjonalnie.
Marta bardzo realistycznie oddała losy bohaterki. Czytając czuje się każdy ból, rozczarowanie, smutek razem z Anką.
Znajdziemy tutaj o wiele więcej niż ciążę w młodym wieku. Nie mogłam się pogodzić z tym, z czym musiała ta dziewczyna się mierzyć. Ludzka podłość nie zna granic. Pierwszy raz autentycznie bałam się czytając, jaka decyzja zostanie podjęta, jak autorka poprowadzi tą fabułę. I kiedy już myślałam, że będzie prosto i przyjemnie, dostałam takiego kopa, że zaniemówiłam.
Chciałabym Wam opowiedzieć wszystko, punkt po punkcie, ale nie chcę zdradzać szczegółów, bo musicie złapać za tą książkę sami. Nieważne ile macie lat, nieważne czy jesciescie już rodzicami, a może władza za wtedy. Tą książkę powinni przeczytać wszyscy. Zrozumieć że ocenianie, wywyższanie się, wytykanie palcami może zniszczyć nie jedno życie.
Targały mną sprzeczne emocje. Z jednej strony kompletnie nie rozumiałam jak można odtrącić swoje dziecko, które nosi się pod sercem, a z drugiej tak doskonale zgadzałam się z jej zmęczeniem, poczuciem odebrania młodości, chęcią ucieczki.
Gdy skończyłam czytać zaniemówiłam. Patrzyłam się w okładkę i nie wiedziałam czy będę w stanie cokolwiek o tym opowiadaniu napisać.
Jak widzicie coś się udało.
Jednego jestem pewna. Ta książka jest wyjątkowa! Proszę, przeczytajcie ją. Zostawi ślad w Waszym sercu, ale naprawdę przekaz jest warty każdej rysy.