Requiem dla analogowego świata recenzja

        Zawsze przy wyborze książki kieruję się opisem zamieszczonym z tyłu lektury. Od razu wiedziałam, że to będzie dobry wybór. Powrót do przeszłości, do lat dzieciństwa.
        Książka opowiada o losach i codziennym życiu nastolatków z Kutna: Chudego, Berlina, Kukiego, Śmiechowego i Wojtali. Opisuje m.in. życie patologicznej rodziny, dni wypełnionych alkoholem i awanturami. Czytając tę pozycję czytelnik powraca do lat 90'. Gazeta "Bravo", kasety, jojo, gumy Turbo, gra w piłkę do samego wieczora, telefony stacjonarne. Oczami wyobraźni widzisz tam siebie. Jakby to było wczoraj.
        Chłopcy pewnego dnia postanawiają wyruszyć w podróż. Pojechali sami, nad morze, ukrywając się w składziku przed konduktorem. Jechali na gapę, bez biletu, ale dla nich to była wyjątkowa wyprawa. Zostali nakryci, oddani wściekłym rodzicom. Mimo tego - było warto. Ich poczynania sprawiły, że stali się w szkole prawdziwymi bohaterami.
       Do Kutna przeprowadziła się Kaśka, piękna blondynka. Od razu skradła serce wielu chłopców. Pożyczali od niej kasety, marzyli o niej, wyobrażali sobie życie razem z nią. Grając w piłkę mieli nadzieję, że Kaśka podziwia ich gdzieś z okna, że jest dumna z ich bramek. Zachowywali się jak na nastolatków przystało - chcieli za wszelką cenę jej zaimponować.
       Książka napisana bardzo prostym językiem, przyjemnym dla odbiorcy. Akcje rozgrywają się w sposób przemyślany, niechaotyczny. Zdecydowanie polecam tą pozycję literatury polskiej, warto poświęcić jej trochę czasu.