Zabłąkane dusze recenzja

Magdalena Niedźwiedzka w trzecim tomie swojej sagi, „Zabłąkane dusze”, kontynuuje fascynującą opowieść o losach polskiej szlachty na początku XIX wieku. Tym razem jednak zagłębiamy się w skomplikowane losy rodu Deynarowiczów, która staje w obliczu licznych trudności i tragedii.

❗️W recenzji mogą się pojawić spoilery, gdyż jest to kontynuacja sagi rodu Deynarowiczów. Jeśli macie w planach przeczytanie sagi, koniecznie zacznijcie od tomu I - „Jesień na Węgierskiej”.

Rodzina Deynarowiczów nie ma łatwego życia. Powstanie listopadowe zabiera niektórych z nich, inni umierają naturalnie, a jeszcze inni, jak Marianna i Józefa, szukają szczęścia poza rodzinnym domem na Węgierskiej. Jan, pozostawiony przez żonę, sam, coraz częściej sięga po alkohol. W międzyczasie malarz Antoni niespodziewanie znajduje wsparcie w dawnym rywalu, Danielu Baranowskim, a młodzi Dominik i Antek odważnie wchodzą w dorosłe życie, pełni determinacji i odwagi.

Niedźwiedzka po raz kolejny umiejętnie splata różnorodne wątki, tworząc barwną mozaikę ludzkich losów. Szczególnie interesujący dla mnie w tym tomie, ale również w całej sadze, był rozwój kobiecych postaci, które mimo społecznych ograniczeń walczą o własne szczęście i stawiają czoła co raz to trudniejszych wyzwaniom.

Dialogi w powieści są pełne życiowej mądrości, a powolna fabuła wciąga i skłania do refleksji. Niedźwiedzka w wspaniały sposób łączy elementy historyczne z wątkami obyczajowymi, tworząc książkę, która jest nie tylko małą lekcją historii, ale i emocjonalną opowieścią o ludzkich losach. Opisy codzienności zubożałej szlachty, choć często smutne i gorzkie, są pełne autentyzmu i zmuszają do przemyśleń nad przemijaniem, dokonanymi wyborami oraz w tym, co w życiu jest naprawdę ważne. Jest to również historia o ewoluującej przyjaźni, która przynosi zarówno wsparcie, jak i ból. Autorka doskonale też oddaje trudności związane z macierzyństwem oraz konieczność akceptacji wyborów dorastających dzieci, które często różnią się od wizji rodziców.

„Zabłąkane dusze” to refleksyjna, melancholijna powieść historyczna z bogatym tłem obyczajowym, pełna głębokich refleksji nad ludzkim losem, miłością i przyjaźnią. Magdalena Niedźwiedzka ponownie udowadnia, że potrafi pisać o życiu kobiet w sposób niezwykle poruszający, stawiając je w centrum swojej opowieści i ukazując ich siłę, odwagę oraz determinację.

Saga rodu Deynarowiczów to wspaniała podróż w czasie oraz inspirująca historia o kobietach, które choć nie miały lekko w życiu, walczył o siebie i innych. Serdecznie polecam Wam lekturę całej sagi!

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @proszynski_wydawnictwo @proszynski.emocje, a Autorce za wyśmienitą lekturę (współpraca reklamowa) 🩷.