Zniewalający opiekun recenzja

🤩🤩🤩Recenzja przedpremierowa 🤩🤩🤩

Premiera 08.12.2021

"Zniewalający opiekun" - Kristen Ashley

Kolejna gorąca historia detektywa i mroźnej księżniczki. Nauczy nowego życia, pokaże inne oblicze świata. Miejscami zaboli jak diabli oraz rozgrzeje jak gorąca herbatka.

Sadie, zimna jak lód, opoanowana i nie zrażona niczym. Można rzec, że jej serce jest zamrożone i zaprogramowane. Całe jej zachowanie jest mocno wyuczone i perfekcyjne. Nie umie żyć inaczej. Patrząc na nią i na jej zachowanie odczuwa się dystans. Z czasem jednak poznajmy ją z innej strony. Potrafi być czuła i delikatna. Pragnie normalnego życia. Przyjaciół, życia towarzyskiego i poczucie bezpieczeństwa. Życie jej nie oszczędzało i nie dało jej szansy na normalne zachowanie.
Pomimo tego co ją spotkało, jest twarda i nieskazitelna. Potrafi przyjąć na siebie wielki ciężar i żyć dalej. Miała załamania a nigdy się nie poddała.

Hector, opiekuńczy i zniewalający. Zna się na swojej pracy i nigdy nie odpuszcza. Dla kobiety która skradła mu serce jest w stanie wiele zrobić. Dba o jej bezpieczeństwo i o to by doszła do siebie. Dba by się czuła dobrze. Okazuje uczucia I rozmawia. Nie boi sie mówić o uczuciach i ich okazywać. Ma w sobie coś czułego i kochanego. To jak zachowuje się w stosunku do Sadie jest niekrępujące i niewymagające. Daje jej czas i nie naciska.
Nie robi bezsensownych scen zazdrości. Wie co ona przeżyła i stara się ją zrozumieć oraz dać szansę.

Poznajmy mocną relację, która tworzy się od podstaw. Nigdzie się nie spieszy i nie pokazuje pazurków. Swoją obecnością i zrozumieniem zbliżają się. Czułe słówka, delikatny dotyk sprawia, że nie jedno serce mięknie. A poczucie przynależności i bezpieczeństwa wypełnia całą przestrzeń.

Autorka ukazała nam osobę, która kryje się za maskami. Pomagają w oszukiwaniu otoczenia i nie pozwalają na zbliżenie się do innych ludzi. Postać Sadie jest bardzo smutna od początku. Miałam wielką ochotę przytulić ją i pokazać, że życie nie powinno być ucieczką a wielkim przeżyciem.

Pokazuje jak obcy ludzie mogą stać się bliskimi przyjaciółmi, a o tych których już mamy trzeba tylko dostrzec. Przy takich ludziskach uczymy się nowych rzeczy, takich ludziskach uczymy się nowych rzeczy, takich które uszczęśliwiają.
Pokazuje także, że nie zawsze to co widzimy jest prawdą. Czasami nasze prawdziwe ja jest głęboko ukryte, tylko nie pozwalamy mu się wydostać.
Ta historia jest najlepszą jaką do tej pory przeczytałam. Nie przerażała mnie ilość stron. Emocje jakie dostałam, postać Sadie i jej rozterki oraz charyzmatyczność Hectora przysłoniła wszystko inne. Miejscami poleciały mi łzy, serce zabiło mocniej a nawet zadrżało że strachu.
Do tego dochodzą genialne sceny intymne, od których całe ciało płonie z pożądania. Będzie także czule i delikatnie oraz niegrzecznie.
Podsumowując: od tej książki można zamienić się w sopel lodu albo zapłonąć żywym ogniem. Czytając czułam wielkie emocje i uczucia. Oderwanie się od niej nie był możliwe.
10/10🤩