Złamana duma recenzja

"Złamana duma" to trzeci tom z cyklu Camorra Chronicles.
Remo porywając Serafine przed ślubem z innym, chciał zniszczyć jej rodzinę i cały oddział z Chicago. Biorąc niewinną kobietę, chciał żeby martwili się o to co z nią zrobi i jak ją potraktuje.
Poczucie winy miało zżerać ich od środka.

Serafina była pewna, że jest przeznaczona Danilo, miała być wzorową żoną i matką. Nie spodziewała się, że wpadnie w sidła nieobliczalnego Capo Camorry.

Mam wrażenie, że autorka nie przestanie mnie zadziwiać. Za każdym razem myślę jaką niespodziankę tym razem znajdę w książce, a tam jak zwykle jest tylko lepiej niż w poprzedniej. Jak to możliwe?! 😉

Serafina - pierwsza postać kobieca, która od początku mi imponowała. Odważna i dumna. Nie zamierzała ułatwiać nikomu a tym bardziej Remo.
Jednak to on ustalał na początku zasady.

Według mnie najlepiej wykreowaną postacią mafijną z tej serii jest właśnie Remo.
Cora rozegrała to fantastycznie.
Jego zagrywki z oddziałem z Chicago przyprawiały mnie o gęsią skórkę. Idealnie zagrał na emocjach swoich wrogów . W jednej chwili miałam ochotę go udusić, a w drugiej wyściskać.

W tej części autorka pokazała też jaka trwała i silna może być więź między rodzeństwem.
Jak wiele potrafią poświęcić dla rodziny. Ile bólu są w stanie znieść dla siebie. Nie zabrakło momentów wzruszenia. Tego właśnie oczekuje od dobrych książek. Mają rozwalić mnie emocjonalnie, tak żebym musiała o nich myśleć jeszcze długo po przeczytaniu. 😊

Z historiami Cory mam tak, że jak wątek przygasa, już niby wszystko wiem, ona dolewa oliwy a w mojej głowie tworzy się tornado. Tak właśnie było w tej historii. Nie oszczędza na emocjach w ogóle. Za co uwielbiam ją jeszcze bardziej.

Co może się stać kiedy namiętność łączy się z nienawiścią?
Istny chaos miałam w głowie po tej książce.
Ale jedno muszę przyznać, choć schemat autorki jest podobny, w żadnym tomie nie ma ani chwili nudy. A ta książka przebiła moje oczekiwania o 150%.

Dwa twarde charaktery. Kto kogo złamie?
Tego wam nie zdradzę. Przekonajcie się sami. Uważam, że warto, bo o braciach Falcone nie da się tak łatwo zapomnieć 😊