Z nicości recenzja

Jest to już moje trzecie spotkanie z twórczością tej autorki. Każde z nich wspominam pozytywnie i z niecierpliwością czekam na kolejną część.
 
Bohaterami książki ,,Z nicości są Elza i Kuba. Ona ucieka z domu, by uciec od przykrych doświadczeń i rozpocząć życie na nowo. On stara się mimo rodzinnych problemów uwierzyć w swoje możliwości i z optymizmem patrzeć w przyszłość. Czy uda im się uwierzyć w miłość i wszystko w nią zainwestować?
 
Książki Martyny Senator mają w sobie to coś, co powoduje, że nie mogę przejść obok nich obojętnie. Myślę, że w dużej mierze przyczynia się do tego realizm historii i problemów z jakimi muszą radzić sobie bohaterowie. Czasem nie trzeba wiele, by stworzyć autentyczny wątek, który jest w stanie skraść serce. Momentami przewracałam oczami nad prostymi dialogami, ale nie miały one większego wpływu na ocenę. Ode mnie solidne 8/10.
 
,,W takich chwilach przypominam sobie, że ja też kiedyś byłam zakochana. Wciąż pamiętam tę cudowną kombinację uczuć, która sprawiała, że serce przypominało balonik wypełniony helem i wznosiło się do chmur. Ale pamiętam również ból, który paraliżował ciało, gdy z całą mocą uderzyłam o ziemię. I chociaż wmawiam sobie, że samej jest mi dobrze, coraz częściej zastanawiam się, co by było gdybym zakochała się jeszcze raz".
 
,,Miłość jest jak ziarno. Początkowo jej nie zauważasz, bo rośnie głęboko pod ziemią. Ale gdy zaczyna kiełkować, zdajesz sobie sprawę, że była w twoim sercu dużo wcześniej".