Ukryte w ciszy recenzja

🔑🔑🔑Recenzja🔑🔑🔑

Premiera 25.08.2021

"Ukryte w ciszy" - Karolina Klimkiewicz

Smutek ukryty za uśmiechem. Problemy i emocje skrywane pod maską buntownika. Ból i strach, który paraliżuje i pozostawia piętno.

Felicja, bardzo mądra i sympatyczna młoda dziewczyna. Ma znajomych, chłopaka i wydawałoby się, że jest szczęśliwa. Nic bardziej mylnego. Pod maską radości skrywa ból i smutek oraz tajemnice, która nie może ujrzeć światła dziennego.
Taka młoda a tak dużo spoczywa na jej barkach. Bardzo pracowita i lojalna osoba. Martwi się wszystkimi i wszystkim dookoła ale nie o siebie. Ma tyle na głowie ale świetnie to maskuje.
Można nazywać ją bohaterką. Jak przeczytacie jej historię to wszystko zrozumiecie.

Nikodem, zbuntowany i zły na cały świat młody chłopak. Po jego postawie można by rzec, że to dziwak. Nic to nie interesuje i ma wszystko gdzieś. Kolejna osoba, która pod taką maską ukrywa ból i cierpienie.
Tak naprawdę to wrażliwy chłopak, który widzi dużo więcej niż inni.
Demony, które nim rządzą, niszczą go powoli. Nie umie sobie z nimi poradzić ale także Nie chce niczyjej pomocy.
Ukojenie daje mu mało rzeczy ale za to są wyjątkowe i niezwykłe.

Tylko dwa smutne i pełne bólu serca będą wstanie sobie pomóc. Każde z nich chce sobie pomóc i pokazać, że świat jest piękny. Dwie zranione dusze, które rozumieją się jak nikt inny. Dostrzegają dużo więcej niż inni.
Ich relacja jest niezwykła. Trwają sobie w każdej sytuacji. Zarówno tej dobrej i szczęśliwej jak i w chwili ogromnego cierpienia.

Ich historię mogę porównać z "Trzy kroki od siebie" czy "Teraz i na zawsze". Jest tak samo pełna emocji i problemów, z którymi muszą się mierzyć nastolatkowie. Bycie nim powinno być lekkie i przyjemne. Powinno skupić się na nauce, znajomych I sobie. To nie czas w którym walczą o lepsze jutro. Nie umiem zliczyć ile razy płakałam przy tej historii. To jaki ból towarzyszy bohaterom udzielał się i mi. Wykrył wielką dziurę w moim sercu. Tak bardzo chciałam żeby im się ułożyło alby ich problemy zniknęły jak za dotknięciem magicznej różdżki. Jednak tak się nie stało. Autorka pokazuje nam, że życie ludzie składa się z dobrych i złych momentów. Sami nie damy rady ze złymi a z dobrymi trzeba się dzielić. Ważne jest żeby znaleźć osobę, która widzi i czuje więcej.
Pokazuje także, że ludzie noszą wiele masek. Skrywają prawdziwe uczucia pod sztucznymi uśmiechem, makijażem i chichotem. A cała prawdą czai się w oczach i zostaje ukryta w ciszy. Tylko nie liczni będą chcieli odkryć tę prawdę.
Kochani ta historia aż kipi od emocji. Na każdej kartce znajdziecie ich mnóstwo. Autorce udało się sprawić, że poczułam się częścią tej historii. Pragnęłam ich szczęścia, a kiedy dostałam jej namiastkę to mrok i smutek zapukały do drzwi i wprosiły się bez zaproszenia.
Warto czytać takie wartościowe ale bolesne historie. Dzięki nim możemy spojrzeć na ludzi z innej perspektywy. Możemy lepiej im się przyjrzeć.
11/10❤