Ukryte w ciszy recenzja

"Bez względu na to, jaką etykietę nam nałożą, jaką rolę przypiszą, wewnątrz nas będzie prawda ukryta w ciszy. Tylko druga osoba cierpiąca w ten sam sposób może to dostrzec. Nie naprawić, bo to za trudne, ale zrozumieć. A to już wiele".

"Ukryte w ciszy" Karoliny Klimkiewicz to książka, przez którą się płynie. Kibicuje się bohaterom, przeżywa wraz z nimi ich życie. Lekkie pióro, ogrom emocji, świetna kreacja postaci, ważna problematyka i racjonalne podejście do tematu.

Felicja wiedzie na pozór idealne życie. Lubiana dziewczyna, świetna uczennica. A co się dzieje u niej prywatnie? Tego nie wie ze znajomych nikt.

Nikodem to buntownik. Robi na złość ojcu, postępuje tak, jak mu wygodnie. Niczym się nie przejmuje. Bezczelny, problematyczny, pretensjonalny? To łatki, które można mu przypisać, nie wiedząc, dlaczego zachowuje się tak, a nie inaczej.

Spotkanie tych dwóch postaci sprawia, że ich światy zaczynają się przeplatać, choć nie zdają sobie oni sprawy z tego, ile tak naprawdę ich łączy. Ciężka sytuacja rodzinna, traumatyczne przeżycia, stwarzanie pozorów, zakładanie masek na każdą okazję, walka ze sobą i światem, potrzeba poukładania w końcu wszystkiego i wyjścia na prostą. Nikodem jako jedyny zauważa mrok kryjący się w Felicji. Ten mrok, który otacza i jego.

W książce pojawiają się problemy, które stają się bliskie czytelnikowi. Nieważne z jakim bagażem doświadczeń kroczymy przez życie, bo z historii Felicji i Nikodema wyniesiemy mnóstwo motywacji do mierzenia się z wyzwaniami rzucanymi przez los. Główne postaci, mimo młodego wieku, są dojrzałe, mają szerokie spojrzenie na świat, zmagają się z sytuacjami ciężkimi, niekiedy ponad ich siły. Robią wszystko, aby przetrwać. Robią wszystko, aby pomóc najbliższym. Przeszłość dała im w kość, dorastanie było ciężkie, sytuacje rodzinne bolesne i traumatyczne. Ból, cierpienie, ale też i siła, odpowiedzialność i mnóstwo nadziei.

Kolejną problematyką książki jest walka o własne zdrowie psychiczne, utrata bliskich osób, branie na siebie odpowiedzialności większej niż wiek by na to pozwalał, zaburzone relacje, zakładanie masek, ukrywanie wszystkiego wewnątrz i przybieranie takich ról, jakich aktualnie świat od postaci oczekuje. Jest to próba bycia najlepszą wersją siebie, choć niekoniecznie DLA siebie. Felicja i Nikodem skrywają wiele tajemnic. Na pozór szczęśliwi ludzie, którzy mają za sobą walkę ze światem. Właściwie w tej walce trwają nieustannie.

"Ukryte w ciszy" to książka o demonach przeszłości, o bólu, sile, zmaganiu się z losem w sposób dojrzały i odpowiedzialny. Otwiera oczy na to, że wokół nas są ludzie, którzy prywatnie przechodzą przez piekło, potrzebują pomocy, wsparcia. A my najczęściej patrzymy tylko na to, co widzimy za zasłoną pozorów, które utrzymują, aby nie pozwolić sobie na zupełne załamanie. Szufladkujemy ich w najbardziej banalny sposób, nie chcąc doszukiwać się niczego więcej.

Poruszające, dostarczające emocji, ważne. Pozwalające przeżyć własne trudne momenty na nowo, z innej perspektywy.