Tajne operacje wróbla Eryka recenzja

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.
Do tej pory miałam okazję poznać jednego wróbelka o imieniu Elemelek. Cieszę się, że to tego grona dołączył wróbelek Eryk.
Muszę przyznać, że po literaturę dziecięcą bardzo rzadko, by nie powiedzieć, że wcale. Po takich książkach jak ta, którą właśnie przeczytałam, wiem, że popełniam błąd, ponieważ sama nie pozwalam sobie na to, by pielęgnować swoje wewnętrzne dziecko. Jak widać, systematycznie naprawiam swój błąd.
Tajne operacje wróbla Eryka to drugi tom jego przygód. Nie wiem, jak ściśle są ze sobą powiązanie oby dwie części, bo nie miałam przyjemności zaznajomić się z Sensacyjnymi przygodami wróbla Eryka, ale z pewnością to nadrobię, bo słowo sensacja zarówno w książce, jak i na ekranie bardzo pozytywnie na mnie działa. Wracając do tajnych operacji, wróbel Eryk nie ma łatwego zdania. Wraz z przyjaciółmi muszą stawić czoła niebezpieczeństwu, by ochronić swoich bliskich. Pierwsze ich zadanie to odbicie Zbycha z rąk wroga, znalezienie lekarstwa dla Marioli, która przez pomyłkę wypiła truciznę. Na koniec jednak, jak to na tajną operację przystało, Eryk rusza na pomoc swojej ukochanej, która została porwana. Czy wraz z przyjaciółmi uda mu się dokonać rzeczy niemożliwej?
Książka pana Kamila jest pięknie wydana. Piękna okładka to dopiero początek. W środku znajdują się piękne zdjęcia, które zamykają jeden, a otwierają drugi rozdział o takich tytułach jak: Wybuchowy Zych, Herbatka z prądem, Zemsta hydraulika, Podstępny plan, Dławiący problem oraz Śmierdząca sprawa. Przytoczyłam te tytuły, ponieważ chciałam dodać, że oprócz fajnego wydania, sposób jej napisania jest również cudowny. Poziom humoru zawarty już nawet w tytułach rozdziału dobitnie pokazuje, że przygody wróbelka są pełne zabawy, pozytywnych wibracji i humoru. Czegóż trzeba więcej dzieciakom i dorosłym, które ukrywają swoje wewnętrzne dziecko przed otoczeniem? Eryk jest wróbelkiem o wielkim sercu, którego odwagi powinni zazdrościć mu nie tylko zwierzęta. Ode mnie 8/10/
PS. Muszę przyznać, że wróbelki nie były moim ulubieńcami z różnych powodów. Dzięki Erykowi inaczej będę inaczej patrzeć na te zwierzątka.