Samotnia recenzja

Samotnia” autorstwa Anny Olszewskiej, drugi tom serii „Zbrodnie czorsztyńskie”, to mroczny kryminał osadzony w malowniczych, ale jednocześnie niepokojących realiach Podhala. Autorka kontynuuje swoje umiejętne łączenie lokalnego kolorytu z zawiłą intrygą kryminalną, tworząc historię, która przykuwa uwagę od pierwszych stron.

W centrum wydarzeń znajduje się mnich z dawnych lat i grupa dzieci z domu dziecka, których zniknięcie jest bardzo niepokojące i odsłania brutalną prawdę z życia placówki. Co łączy te osoby w przestrzeni minionych lat. Prowadzone śledztwo w sprawie zaginionych w rejonie Jeziora Czorsztyńskiego prowadzi do tajemnic związanych z przeszłością i ludzkimi dramatami, obnaża także prawdę o policjantach ich relacjach z bliskimi. W sprawę zostaje wplątany Igor, pisarz o trudnym charakterze, który zaszył się w tym odosobnionym miejscu, szukając spokoju, a zamiast tego staje się częścią zagadki. Wśród miejscowej społeczności, pełnej przesądów i tajemnic, każdy wydaje się coś ukrywać – od starszych mieszkańców pamiętających dawne czasy, po młodsze pokolenie, które zmaga się z własnymi problemami.

Ciekawym wątkiem jest retrospekcja, w której pojawia się Wincenty, tajemniczy mnich związany z tragicznymi wydarzeniami sprzed lat. To właśnie przeszłość, jak to często bywa w tej serii, okazuje się kluczem do zrozumienia współczesnych zbrodni. Dwutorowość wydarzeń nadaje powieści głębi i budują atmosferę pełną tajemnicy.

Autorka świetnie buduje napięcie – w „Samotni” znajdziemy powolne odkrywanie kolejnych elementów układanki, które prowadzą do zaskakującego finału. Opisy są niezwykle plastyczne, a pejzaże Podhala – w tym tytułowa chata, las i klasztor– stają się niemal żywymi postaciami w tej opowieści. Sceneria jest pełna kontrastów: z jednej strony piękno natury, z drugiej – mroczna izolacja, krzywda dzieci i poczucie osamotnienia, strach, które przenikają bohaterów.

Relacje między postaciami są skomplikowane i wiarygodne. Anna próbuje odnaleźć balans między zawodową odpowiedzialnością a osobistymi pragnieniami. Kieruje się dobrem śledztwa podejmuje ryzykowne działania z pomocą wydalonego już Małeckiego. Igor, pisarz kryminałów i outsider, jest świetnym kontrapunktem do miejscowych – jego bolesna przeszłość i interakcja z Anną wnosi do historii dynamikę.

„Samotnia” to intrygujący kryminał, w którym atmosfera i szczegółowość opisu odgrywają równie ważną rolę, co sama zagadka. Anna Olszewska w drugim tomie „Zbrodni czorsztyńskich” dostarcza pełnokrwistej, przemyślanej historii, która zadowoli fanów mrocznych i klimatycznych opowieści. Nieprzewidywalne sytuacje, nieoczywiste połażenia dodają smaku niepewności i zainteresowanie fabułą. Polecam tę książkę każdemu, kto ceni kryminały z tłem psychologicznym i wyraźnym lokalnym kolorytem.