Rodzinna gra recenzja

„Rodziny potrafią być trudne. I nie zamierzam z tym dyskutować tutaj, wykrwawiając się na ich podłodze”. – takim cytatem raczy nas autorka już w samym epilogu, który sprawia, że mamy leciutki dreszcz na plecach!

Podobno z rodziną wychodzi się najlepiej na zdjęciach… Wiele osób może zgodzić się z tym powiedzeniem… ;) a jak będzie z rodzinką Holbecków?

Poznacie skromną Harriet, która jest pisarką i właśnie zaręczyła się z przyszłym spadkobiercą fortuny – Edwardem Holbeckiem. Mężczyzna chce odciąć się od swojej rodziny, ale ślub będzie idealnym momentem na odświeżenie ich relacji.

Holbeckowie robią dobre wrażenie na Harriet, szybko łapią wspólny język, a oni raczą ją sekrecikami i tradycjami rodzinnymi. Kiedy ojciec Edwarda wręcza jej kasetę, na której znajduje się jego pomysł na książkę, pod odsłuchaniu jej wiadomo, że coś jest nie tak. Rodzinna ga się rozpoczyna, a życie Harriet może być w niebezpieczeństwie.

„Przeszłość może nas dopaść, nawet jeśli nie zauważymy, że nadchodzi, prawda?”.

Od początku jest dość mozolnie, akcja nie pędzi, autorka pomału wdraża nas w klimat swojej powieści. Nie był to duży minus, ale długo te 150 stron czytałam.

„(…) trzymam swój sekret w tajemnicy przed nim. Ale to dla naszego dobra”.

Harriet była sierotą i miała coś do ukrycia. Podobały mi się od początku jej obawy przed bliskimi Edwarda, wydały mi się autentyczne, bo kto nie czuł się dziwnie przed poznaniem teściów? ;) Ona nigdy nie żyła w takim świecie, pełnym luksusów, było to dla niej nowością.

„Podobno pożądanie może oszaleć podczas ciąży. To musi być to. Reakcja chemiczna, która nie ma nic wspólnego ze mną ani z moim charakterem”.

Tym cytatem nie spojleruje wam fabuły! Chwilę przed spotkaniem z rodzicami Edwarda, okazuje się, że główna bohaterka jest w ciąży. Cieszą się, choć i wyczułam nutkę przerażenia. Kiedy główna bohaterka poznała swojego teścia… coś zaiskrzyło. Byłam lekko zdezorientowana i miałam małą nadzieję, że autorka mi tutaj niespodzianki nie zrobi! Zrzućmy tą chwilową niepoczytalność na hormony. 😁 Choć, szczerze mówiąc, nie takie rzeczy się już czytało… ;)

„Szczególnie bolesna jest świadomość, że ten, komu chcesz położyć cały świat u stóp, nie chce twojego świata”.

Edward to była dla mnie taka wielka zagadka jak jego rodzina, miałam dziwne przeczucie już na początku, jakiś mały głosik podpowiadał mi, że coś z nim tu nie gra. Czy moje przekonania się sprawdziły, nie zdradzę wam. Na pewno akcja zaczęła już wtedy przyspieszyć, a ja łapałam oddech i w końcu zaczęło się coś dziać.

Perspektywa, kiedy Harriet odsłuchiwała tekst z kasety intrygowała i mąciła w głowie. To dość przyjemna historia, w której rodzinne grzeszki wychodzą na jaw. Druga połowa książka o wiele ciekawsza i bardziej mroczna. Zaskakujące zakończenie, które mnie tylko utwierdziło w tym, że to świetnie skonstruowany thriller!