Rodzinna gra recenzja

„ Przeszłość może nas dopaść, nawet jeśli nie zauważymy, że nadchodzi.” (str.105)

Bohaterką powieści jest Harriet, która opuściła Anglię, udając się do Nowego Jorku. Była sierotą, rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Była pisarką na progu kariery. Jej pierwsza powieść sprzedała się w nakładzie miliona egzemplarzy. W śmiesznych okolicznościach poznała Edwarda pochodzącego z bogatego rodu Holbecków. Była to miłość od pierwszego wejrzenia. Po roku znajomości została wprowadzona w tradycję rodzinną.

Edward w przeszłości miał problemy z rodzicami, bo lubili nadużywać kontroli. Odciął się od rodziny, z rozmysłem porzucił rodzinny biznes. Założył własną firmę technologiczną, która wspaniale prosperowała. Pierwszy kontakt Harriet z siostrą Edwarda nie napawał optymizmem, jednak spotkanie twarzą w twarz wypadło dobrze. Rodzina przyjęła ją ciepło do swojego grona i dużo o niej wiedziała. Zarówno Harriet jak i rodzina Edwarda głęboko skrywała tajemnice z przeszłości.

Ponieważ Edward odciął się od rodziny, chcieli by za pośrednictwem Harriet wrócił na jej łono. Przyszły teściu wręczył Harriet nagraną kasetę, którą miała odsłuchać i ocenić. Słuchając kasety Harriet była coraz bardziej przerażona. Doszła do wniosku, że taśma była ostrzeżeniem dla niej i zapewnieniem, że senior rodu będzie chronił swoją rodzinę i nie pozwoli jej skrzywdzić. A jednocześnie taśma była dowodem popełnionych czynów i przyznaniem się do winy. Zrozumiała też, że była okłamywana.

Będąc w ciąży Harriet zgodziła się na udział w grze, której zasad nie znała. Gra była przerażająca i szybko odeszła jej ochota do udziału w niej. Nie miała jednak wyjścia. Gra była próbą charakteru dla nowych członków rodziny.

Na Boże Narodzenie kolejne wyzwanie, kolejna gra. Mogła odmówić udziału w niej, lecz tego nie zrobiła. Lekkomyślnie po raz kolejny narażała dziecko w jej łonie. Zwycięzca gry otrzymywał to czego najbardziej pragnął i potrzebował i wiedzę czego potrzebowali pozostali członkowie rodziny. Przegrany tracił to co najbardziej było mu potrzebne i ujawnienie jego tajemnicy. Także stawka była wysoka. Harriet była coraz bardziej przerażona tym, co napotykała na swojej drodze do wygranej. Reguły się zmieniały. Żaden z uczestników nie był już bezpieczny. Sytuacja zmieniała się diametralnie. Napięcie sięgało zenitu. Dramaturgia sytuacyjna była niewyobrażalna. Nic nie było takie jak się wydawało.

Dobrze i wyraziście nakreśleni bohaterowie, głęboko skrywający swoje tajemnice. Doskonale się maskujący. Postać Harriet nie podobała mi się. Jako dziecko dopuściła się czynu, którego nie powinna popełnić. Potrafiła być silna, a jednocześnie zmienna. Narażała swoje dziecko. Chciała być z rodziną Edwarda, a jednocześnie chciała się od niej izolować. Rodzina była czarująca, ale zarazem przerażająca.