Szklana forteca recenzja

Długo zastanawiałam się, czy zostać przy standardowym układzie recenzji czyli krótkiego opisu i podsumowania, ale tu się nie da. Dlaczego? Bo jestem cała w emocjach! Przyznam się szczerze, że gdy zobaczyłam blisko 520 stron byłam przerażona, jednak zupełnie niepotrzebnie. W magiczny sposób połknęłam treść w niespełna dwa dni.. czytając po kątach nawet w pracy ;)

Olivia po dobrze ukończonych studiach pielęgniarskich, zatrudnia się w klinice EdimedClinic w Edynburgu. Po latach ciężkiej harówki jest to dla niej spełnienie marzeń, tym bardziej, że odbyła tam staż, który wciąż wspomina. Jej brat Łukasz aby jej trochę pomóc załatwia mieszkanie u swojej dziewczyny, modelki Sophie. Dziewczyny się lubią, znajdują wspólny język. Kilka pierwszych dni w nowym mieście przypomina bajkę o Kopciuszku, zakupy, spa, zabiegi upiększające. Pamiętacie jak skończył Kopciuszek? Kareta zamieniła się w dynię. Sophie miała swój cel, a Olivia przypłaciła to wolnością i miesiącem z Kennetem Covillem. Powiedzieć, że mężczyzna pała do niej niechęcią, to jak nic nie powiedzieć. Dzień bo dniu okazuje jej tylko pogardę, sprawia że na wierzch wychodzą jej najgorsze kompleksy. Jednocześnie Olivia gra swoją rolę, a światełkiem w tych trudnych dniach jest przyjaźń z Eliotem, bratem Kenneta.Gdzie leży granica między miłością a nienawiścią? Czy pożądanie można pomylić z uczuciem? W „Szklanej Fortecy” znajdziecie odpowiedzi na te pytania, porwie Was niczym przejażdżka kolejką w lunaparku.

Humor, błyskotliwe dialogi, cięte riposty sprawiają, że nie ma czasu na nudę. Autorka zarzuca na nas sieć niczym pająk i trzyma nasze emocje, które wybuchają jedne po drugim. Olivia i Kennet to mieszanka wybuchowa, każde ich starcie wprawia w ruch iskry, które oboje do pewnego momentu ignorują. Gdy trawiące ich od środka pożądanie wybucha, czytelnik siedzi w emocjach, chłonąc każdą stronę. Sceny erotyczne są realistyczne, napisane z pasją, pełną świadomością i wyobraźnią. Iwona maluje je niczym malarz na płótnie, a ja miałam wrażenie, że jestem widzem zza weneckiego lustra - podglądaczką i uczestnikiem. Jednocześnie też kibicem, bo uczucie, które ich łączyło było prawdziwe i szczere. Czasami zachowywali się jak strusie, chowając głowę w piasek, innym razem zmieniali się w tygrysa i walczyli o siebie ostatkiem sił.

Doskonale wykreowani bohaterzy, nawet Ci drugoplanowi. Każdy z nich swoją rolę wypełnił w 100%. Sceny z Elliotem były wzruszające, chwytały mnie za serce i nie mogę się doczekać jego historii

„Szklana forteca” to piekło i niebo, ogień i woda, teatr i prawdziwe życie. Ta książka porwie niejedną czytelniczkę. Iwona zrobiła kawał dobrej roboty.