Dzielnica cudów. Nasz PRL, lata 80 recenzja

Norbert Grzegorz Kościesza dziękuję za możliwość promowania, przeczytania i zrecenzowania Twojego najnowszego dzieła „Dzielnicy cudów”.

Powieść przeniosła mnie do wspomnień z lat 80. Czekaliście na mandarynki przed Świętami? Ja do dzisiaj pamiętam, jak rodzice jechali na hurt i kupowali pełną skrzynkę mandarynek lub pomarańczy. To był rarytas. Dostępny tylko w Święta. Karp przed Świętami pływał w wannie. Święty Mikołaj 06.12 przynosił słodycze do butów. Czasem zostawiał obierki, jak z moimi braćmi byliśmy niegrzeczni. 24.12 przychodził Gwiazdor. Nigdy go nie złapaliśmy. A jak to wyglądało u głównych bohaterów książki Anastazego, Jerzego i Stefana? To już musicie przeczytać sami. Warto. Niezapomniane historie.

Poczytajcie również jak wyglądało życie w latach 80'. Czy było kolorowo, czarno-biało czy raczej szaro buro. Czy byliśmy „bezstresowo” wychowywani? Raczej nie.

Książka mnie bardzo wciągnęła, ponieważ ja żyłam w tamtych latach. Dzięki „Dzielnicy cudów” mogłam sobie przypomnieć tamte czasy. Zachęcam was do jej przeczytania. Każdy w niej znajdzie coś dla siebie. Jest zabawna, nie raz się uśmiałam. I czasami byłam przerażona – tym co się w tych czasach wyprawiało. Dzieci dostawały po pupie jak na to zasłużyły i nikt nic nie mówił. Nie zamykali za to rodziców. W dzisiejszych czasach za to samo rodzice byliby ukarani, dzieci odebrane, a społeczeństwo nie dałoby o tym zapomnieć. Z jednej strony dobrze, ale z drugiej czy „bezstresowe” wychowanie prowadzi do dobrego?

Bardzo dobra publikacja. Podbiła moje serce i z miłą chęcią nie raz do niej wrócę. Tak jak autor radzi „Dzielnica cudów” nie jest wskazana dla osób wrażliwych i poniżej 16 roku życia.

Chcesz się przenieść do lat osiemdziesiątych? Zapraszam do przeczytania tej cudownej i zarazem tak innej książki. Nie czytałam jeszcze takiej książki, która bez ogródek mówi, jak było w tych latach w pewnej dzielnicy.

Pamiętacie jak było fajnie w tamtych czasach. Nie było komputerów i dzieci chętnie spędzały czas na dworze. Trzeba je było siłą zaciągać do domu. Jak się nie przyszło na czas do domu była kara.

Z całego serca polecam „Dzielnicę cudów’. Przekonajcie się jak się żyło trzem chłopcom w pewnej dzielnicy, w latach osiemdziesiątych. Według mnie powieść zasługuje na 10/10. Dobry temat, odpowiednio wykreowani bohaterowie i niesamowity klimat lat 80. Jak wyglądały zimy, szkoły w tamtych czasach? Chcecie się przekonać - zapraszam do #dzielnicacudów .

A co wy pamiętacie z tamtych czasów? Macie dobre czy złe wspomnienia?

Norbert Grzegorz Kościesza - profil autorski gratuluję tak cudownego dzieła. @graphika.fizart gratuluję - stworzyłaś niesamowitą okładkę.