Maski pośmiertne recenzja

Maski pośmiertne do debiutancka powieść Anny Rozenberg. Za ten tytuł, autorka otrzymała Nagrodę Specjalną im. Janiny Paradowskiej za ten tytuł, podczas wydarzenia Nagrody Wielkiego Kalibru 2022. Pierwsza książka Anny Rozenberg to z cykl z inspektorem Davidem Redfernem. Postacią niezwykłą, która biegle włada językiem polskim, co może zaskoczyć czytelnika po kilku stronach. Okazuje się, że David (bądź Dawid), jest w połowie Polakiem, od strony matki. Jego ojciec zaś był Jamajczykiem i po nim Redfern odziedziczył czarną karnację. Rodzice Davida już nie żyją, ale ma niedaleko swojego miejsca zamieszkania swojego dziadka, Bohdana Siwiaszczyka. Ci dwaj zawsze mogą na sobie polegać.

Fabuła powieści ma miejsce w 2013 roku, w lipcu. Inspektor Redfern, który otrzymał wezwanie do akcji udaremnienia zamachu w katedrze w Guildford. Niedługo po tym okazuje się, że terrorystą jest jego najbliższy przyjaciel i partner z zespołu policji, Adrian Bones. Podczas obrony własnej, Redfern oddaje strzał w stronę przyjaciela, niestety śmiertelny. W związku z dręczącymi go wyrzutami sumienia wyjeżdża z miasta, kontynuując życie zawodowe w Woking.

W swojej pierwszej sprawie inspektor David Redfern ma do czynienia ze zmasakrowanymi zwłokami polskiej turystki. Wraz z mężem, przyjechała ona do Anglii na urlop. Krótko po tym okazuje się, że zaginął jej mąż i nie ma po nim śladu. Czy osoba, która poluje na małżeństwo Sokolińskich chce wyrównać rachunki z przeszłości?

Przed Redfernem zostaje do rozwiązania jeszcze jedna zagadka. W pobliskim Dover, z rzeki wyłoniono ciało mężczyzny. Tym mężczyzną okazał się Adrian Bones, zastrzelony nie dawno przez Davida. Inspektor postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i rozpocząć prywatne śledztwo. Jednak w tym wszystkim jest ktoś, kto nie chce, by David to rozwiązał. Otrzymuje on pogróżki, aby odstraszyły go od tego zdarzenia.

Coś co sprawia, że książka nie jest nudna i potrafi niesamowicie wciągnąć, to zawiłe życie prywatne bohaterów i ich problemy osobiste. W zarysie życia głównych bohaterów widać, że autor nie pozwoli czytelnikowi odłożyć zbyt szybko jego powieści. Taka właśnie sytuacja ma miejsce w pierwszej części trylogii Anny Rozenberg.