Moja Jane Eyre recenzja

Pierwsza część bardzo mi się podobała, ale też dotyczyła innej epoki i innych bohaterów.
Wtrącenia autorek w nawiasach były w większości przypadków niepotrzebne.
Kilka śmiesznych zdań nie uratuje całego dialogu, ani reszty książki.
Jane Eyre była nijaka, nie wierzę, co zrobiono z tą bohaterką. Najciekawszą postacią kobiecą w tym wszystkim był duch... Helena, którą posyła się w zaświaty, nie wiedząc nawet dokąd trafi. Z tego, co mi wiadomo, oprócz Nieba istnieją jeszcze dwie opcje, a samo Piekło ma podobno 9 kręgów.
Bawiły mnie pojedyncze sytuacje, też bym nie wytrzymała psychicznie, gdyby skończyła mi się herbata...
No i ta Charlotte: Nie, Jane nigdzie z panem nie pójdzie, ale jestem jeszcze ja, ja mogę dla pana pracować! W pierwszej części poznaliśmy dziewczynę zakochaną w książkach, która jednak nie drażniła samą swoją obecnością. Nie wiem, czy autorka jednego z najpoczytniejszych romansów w historii literatury byłaby zadowolona z takiej kreacja swojej osoby...
Muszę jednak przyznać, że do pewnego momentu i w pewnych momentach lektura była bardzo sympatyczna, ale mniej więcej od drugiej połowy wszystko straciło swój urok i odetchnęłam z ulgą, kiedy znalazłam się na ostatniej stronie.
Chociaż sam zwariowany pomysł na "umagicznienie" dzieła Pani Bronte uważam za ciekawy i zachęcający, o tyle nie podoba mi się to, jak przedstawiono samą Jane. W moim odczuciu główną bohaterką tego dzieła jest Panna Bronte i książka powinna nosić tytuł "Moja Charlotte Bronte... a, no i jakaś tam Jane". Panna Eyre jest postacią dosyć nijaką, zadurzoną dziewczyną bez szczególnego charakteru czy poczucia humoru. Pomimo, że uwielbiam oryginalną Jane Eyre, to ta wersja zupełnie nie wzbudziła mojej sympatii. Myślę, że był potencjał, ale mam wrażenie, że autorki chyba same za bardzo nie przepadały za pierwotną Jane Eyre.
Niestety nie mogę wybaczyć autorkom tego, co zrobiły postaci Jane Eyre. W oryginale jest to kobieta o żelaznych zasadach i niezłomnym charakterze, a w tej książce została sprowadzona do roli głupiutkiego podlotka, który zakochuje się w pierwszym lepszym mężczyźnie. Nie. No po prostu nie.