Dzikość serca recenzja

Muszę przyznać, że zaskoczyło mnie wydanie tej książki zważywszy na to, że film już dawno został nakręcony. Na szczęście ekranizacja jeszcze przede mną co pozwoliło mi na dotrzymanie zasady - najpierw przeczytaj, później obejrzyj.

Okładka mimo, że ładna nie podoba mi się. Dlaczego? Jako fanka Nicolasa Cage'a spodziewałam się, nawiązania do filmu. Tym bardziej, że jest doceniany przez krytyków i zasługuje na miano kultowego. Chyba wydawcy chodziło o odświeżenie formy.

Bohaterami książki są Saylor oraz Lula szaleńczo w sobie zakochana para. Po wyjściu chłopaka z więzienia młodzi uciekają na południe Stanów Zjednoczonych przed matką, która jest przeciwna ich związkowi. 

,,Sny nie są wcale dziwniejsze niż prawdziwe życie - rzekła. Czasami nawet nie w połowie''.

Książka nie podobała mi się w takim stopniu w jakim się tego spodziewałam. Nie poczułam tego, co prawdopodobnie poczuję oglądając film. Książka posiada kilkanaście krótkich rozdziałów, które są prawdopodobnie scenami z filmu. Nie do końca mnie to ujęło. Myślę, że tak jak nie każda książka zasługuje na ekranizację, to też nie powinno się przenosić filmu na papier. Tym bardziej kiedy mowa jest o klasyku, a ,,Dzikość serca' tak jest postrzegana. Co do głównych bohaterów - zarówno Sailor i Lula zdobyli moją akceptację swoja postawą i charakterem. Zazdroszczę tej dwójce uczucia jakie ich połączyło. Trzeba wielkiej odwagi, by kochać kogoś bezgranicznie i tak prawdziwie akceptując jego wady. Za tę prawdę jaką przekazali mi bohaterowie mocne 6/10.