Dzikość serca recenzja

"Sny nie są wcale dziwniejsze niż prawdziwe życie (...) Czasami nawet nie w połowie."

Jak można z dość przeciętnej powieści drogi, z niestandardową postacią Loli /ona nadaje charakter całej powieści/ zrobić tak zjawiskowe arcydzieło - odjechane, klimatyczne i porywające?

Kto tak umie?
Tylko Lynch.
I Cage. I Dern.

Jedna z najpiękniejszych dzikich, namiętnych i nieokiełznanych historii miłosnych, jaką... oglądałam. Jaką trzeba mieć wizję, żeby aż tak nad interpretować opowieść, która ma swój urok i atmosferę, ale na tle ekranizacji - wymięka!

"-Sailor?
- Tak?
- Czy nie byłoby cudownie, gdybyśmy kochali się przez całą resztę naszego życia?"

Jeden z tych nielicznych przypadków, kiedy będę upierała się, żeby najpierw obejrzeć film, a potem przeczytać książkę.

Fenomenalna kreacja Nicolasa Cage'a i Laury Dern dodaje dopiero charakteru tej historii, w książce przedstawionej chaotycznie dość i dziwacznie, choć nastrojowo.

Lula i Sailor, była para, spotykają się ponownie po wyjściu Sailora z więzienia, gdzie odbywał on karę za zabicie człowieka, w obronie własnej.
Postanawiają uciec od matki dziewczyny i pojechać do Kaliforni, co skutkuje zerwaniem warunkowego zwolnienia chłopaka. 

Marietta, matka Luli, wynajmuje swojego znajomego i prawie chłopaka, prywatnego detektywa, Johnniego Farraguta, aby odnalazł parę, zabił Sailora i przywiózł Lulę do domu. 
Nieświadomi młodzi kontynuują swoją podróż, ale z powodu kurczących się zapasów finansowych, muszą zostać w małej miejscowości w Teksasie, gdzie Sailor szuka pracy. 
Niestety, wpada w złe towarzystwo i decyduje się na skok na bank.

I tu bańka pełna beztroski pęka...

Napiszę tak: gdybym nie oglądała filmu Lyncha, to nie wiem, czy pochłonęłabym tą powieść z takim uśmiechem, z jakim ja pochłonęłam, mając przed oczami Cage'a, śpiewającego Love me Presleya...

Aż ciarki przechodzą:)
W książce nie ma tej sceny :/

Generalnie, film pokazuje o wiele więcej, zarówno jeśli chodzi o uczucia Sailora i Luli, jak i o same wydarzenia. 
Powieść jest uzupełnieniem rewelacyjnej wizji reżysera, który zrobił z niej mroczne i niepokojące /jak to u Lyncha/arcydzieło!!!
No i film kończy się bardziej w moim guście...

Przepiękny soundtrack!

Ocena książki tak wysoka, tylko i wyłącznie ze względu na atmosferę w niej panującą i... sentyment do filmu:)