Coletti recenzja

[…]Myślisz, że Bóg tak bez powodów rzucił ci tyle kłód pod nogi? Myślisz, że jak ktoś prosi Boga o odwagę, to dostaje odwagę? Nie. Dostaje możliwość bycia odważnym. Jeśli prosi o cierpliwość to nie dostaje cierpliwości tylko możliwość nauczenia się bycia cierpliwym. Pomódl się o odwagę. I dostaniesz taką sytuację, która będzie zmuszała ciebie do tego, abyś była odważna. Modliłaś się o spokój dla swojej rodziny? To nie myśl, że Bóg da ci taki spokój, jakiego potrzebujesz. Musisz o ten spokój zawalczyć[…]

Q: Czy wy podobnie sądzicie? Czy w Waszym życiu zdarzały się sytuacje, które wymuszały na Was bycie odważnym, walecznym i zaciekle broniącym tego co jego? Jeśli tak to jakie to były sytuacje (można się podzielić, ale nie trzeba)

Takie właśnie sytuacje dostała Rosa. Rosa Coletti, żona, matka, lekarz. Zakochana po same uszy w swoim mężu, bossie rodziny Colettich, Tommaso. Życie rodzinne płynie spokojnie. Dzieci, przyjaciele, rodzeństwo, rodzice, Rosa ma to wszystko, jednakże przeszłość upomina się o nich co raz bardziej. Gdy pewnego dnia, ktoś chce zabić ją samą, wszystko się zmienia. Demon mafijny wstępuje w serce Rosy. Tylko czy uda jej się go uciszyć? Czy koniec będzie szczęśliwy? Sami się przekonajcie.




Tak samo jak i pierwsza część jak i teraz ta, sprawiły, że moje serce rozpadło się na milion kawałków. Zbierałam je i zbierałam, ale nie wiem czy udało mi się poskładać je do kupy i skleić w całość. Autorka dała mi cały wachlarz emocji. Od tych złych czyli smutku, strachu, przerażenia, wkurzenia, zaciskania pięści i mordu w oczach, skończywszy na śmiechu tak, że leciały mi łzy, a brzuch bolał. Pokochałam tą rodzinę całym sercem, bo byli tacy ludzcy, pomimo tego co robili. Traktowali siebie niczym skarby. Najbardziej chwyciło mnie za serce to, w jaki sposób najmłodsi z Colettich traktowali swą siostrę. A dodatkowo rozbrajali mnie swoją szczerością, naturalnością i spostrzegawczością. Bo tacy właśnie powinni być dorośli. Natomiast koniec sprawił, że mój poukładany świat, runął jak domek z kart. Tak się nie mogło to skończyć!!! Co więcej intryguje mnie ta kobieta, która chce zaburzyć spokój Rosy i jej rodziny. Czekam na trzeci tom, bo muszę w końcu wiedzieć co dalej.

Piękna historia pokazująca, że nawet w świecie mafii, można zachowywać się całkiem naturalnie. Być i żyć jak normalny człowiek. Mieć rodzinę, przyjaciół, którzy skończyliby w ogień. Jednakże to życie nie jest usłane różami, tylko ciągłym strachem o najbliższych. Bo mafia to mafia i akurat tutaj nie ma miejsca na sentymenty, jednakże Tommaso udało się to zachwiać. Miał żonę, która nie była jego ozdobą, ale jego partnerką, chociaż czasami nie traktował jej tak. Co więcej Rosa pokazała, że ma większe jaja niż sam facet i też potrafi być groźna.

Mam nadzieję droga autorko, że szybciutko wydasz trzeci tom, bo inaczej będę cię prześladować :P polecam.