Coletti recenzja

Monika Madej oddaje w ręce czytelników swoją najnowszą książkę "Coletti". Jest to bezpośrednia kontynuacja pierwszej części "Don". Od wydarzeń z pierwszej części minęło kilka lat. Tommaso i Rosa prowadzą spokojne, szczęśliwe i rodzinne życie. Uczucie sielanki i spokoju nie ma jednak potrwać długo. Nad rodziną Rosy zawisną ciemne chmury. Komuś bardzo przeszkadza ich szczęście i chce zburzyć ich spokój.

Rosa bardzo się zmieniła. Nowa sytuacja wymaga od niej twardej, nieustępliwej postawy i ogromnej odwagi. Jednak serce matki zrobi wszystko, aby jej dzieci były bezpieczne i tak szczęśliwe, jak to tylko jest możliwe. Ostry język musi zamienić na równie skuteczną broń i dumnie stanąć u boku męża, choć znając Rosę, zawsze stanie pół kroku przed nim. Rodzina powiększa się o Camille - najlepszą przyjaciółkę głównej bohaterki. Niewiele ustępuje jej pod względem uporu i charakteru, a kroku dotrzymuje jej w odzywkach i pyskowaniu.

"Coletti" to drugi tom "Famiglii". W bohaterach, zwłaszcza w Rosie zachodzą ogromne zmiany jeśli bierzemy pod uwagę jej charakter. Pyskowanie i upór to jej cecha charakterystyczna, jednak z lekarza przechodzi do myśliwego. Rodzina zawsze jest na pierwszym miejscu i kobieta zrobi wszystko, aby ochronić bliskich.

Książkę czyta się bardzo szybko i z rosnącą ciekawością. Akcja jest wartka z licznymi niespodziankami, jednak główny wróg wciąż ukrywa swoją twarz w cieniu. Humor, śmieszne sytuacje to znak rozpoznawczy autorki. Widać różnicę w stylu pisania, na plus oczywiście. Zauważalna jest większa świadomość pisanego tekstu, mimo iż zdążają się sytuacje na pograniczu absurdu. Nie odbiera to jednak uroku, jaki roztacza rodzina Rosy i Tommaso. W tym tomie mężczyzna zostaje odsunięty niejako na dalszy plan. Wszystkie wydarzenia skupiają się na głównej bohaterce i jej wewnętrznej przemianie. Lubię poczucie humoru autorki i to w jaki sposób komponuje się ono z cechami charakteru Rosy i jej przyjaciółki. Zachęcam Was do lektury zarówno "Dona" jak i "Colettiego".