Ciche dni recenzja

Frank i Maggie są szczęśliwym małżeństwem z długim stażem. Choć wiele razem przeszli, nie potrafią poradzić sobie z największą w ich życiu tragedią, jaką jest śmierć jedynej córki. Rozpacz i cierpienie, poczucie winy i niezgoda na taką kolej rzeczy sprawiają, że Frank zamknął się w sobie. Od pół roku nie zamienił z żoną nawet jednego słowa. Ogłaszająca cisza staje się dla Maggie nie do zniesienia. Samotność, nie wypowiedziane słowa mają tragiczny finał - kobieta usiłuje popełnić samobójstwo. Gdy trafia do szpitala, lekarze wprowadzają ją w śpiączkę farmakologiczną. Nawet jeżeliby odzyskała przytomność to już nie będzie taka sama jak wcześniej. Dopiero gdy Frank widzi do czego to wszystko doprowadziło, postanawia wyjawić prawdę jego milczenia.
.
Jest to pełna emocji powieść, przy której łzy same cisną się do oczu. Okrutna siła milczenia jest tragiczna wskutkach. Czytając tą książkę uświadomiłam sobie, że najmniejszy gest, czułe słowo jakakolwiek pieszczota musi być pielęgnowana. Maggie i Frank zbudowali wręcz idealne małżeństwo. Każdy mógłby im tego pozazdrościć. Mieli wszystko co najważniejsze. Lecz niestety tragedia, która ich spotkała powoduje rozpacz, poczucie winy czy bezradność. Śmierć córki ich jedynego, wyczekiwanego dziecka . Autorka podjęła wiele ważnych tematów, o których my ludzie w pewnych momentach zapominamy. O komunikacji. Gdy brak jej w związku to ciężko nam pokazywać uczucia oraz nasze pragnienia, mówić o nich. Jak każdy z nas wie, że związek z ukochaną osobą to jak jazda na rollercoasterze, raz jest z górki raz pod górkę. Ale niestety lekarstwem na to wszystko jest rozmowa. Bo bez niej nie ma nic. Wracając do wydania samej książki, okładka niby wygląda normalnie. Nic nadzwyczajnego. Akcja, szczerze nie powala, bo jest powolna. Ale tutaj akurat jest to słuszne, ponieważ stopniowo czytamy w nieudane życie głównych bohaterów. Są dwie perspektywy wydarzeń: Franka A potem Maggie. Więc możemy dowiedzieć się wszystkiego z dwóch różnych perspektyw. Jak jedna i druga strona się czuła, przeżywała itp. Napisana prostym językiem, zrozumiałym. Podsumowując jestem pod pełnym wrażeniem tej książki, szczególnie że to debiut Pani Greaves. Ja na pewno po tej lekturze, zacznę inaczej patrzeć na swój związek i doceniać chociaż najmniejsze gesty od strony mojego partnera. Z chęcią sięgnę po inne książki tej autorki, a was zachęcam do jej przeczytania.