RAK. Psy szczekają, karawana jedzie dalej recenzja

„Psy szczekają, karawana idzie dalej” to pierwszy tom cyklu „Rak.” Historia opisana w tej książce została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami, opartymi na wieloletnich działaniach oszusta z Tindera. Są to wydarzenia stosunkowe świeże, a przypominają te dokonywane przez Jerzego Kalibabkę, ps. Tulipan. Początkowo trudno wgryźć się w tempo akcji i mnogość postaci, ale to tylko z początku. Iwo Rak najpierw rozkochiwał w sobie kobiety, a później je oszukiwał, okradał, szantażował i bił. „Gość w ogóle by mnie nie zainteresował, gdybym w tym momencie nie potrzebowała takiego przeciwieństwa mojego męża. Miłego, prostego, pociesznego brzydala, który gotów był dla mnie zrobić wszystko.” Iwo wybierał kobiety majętne, będące najczęściej w czasie rozwodu z mężem, do tego w miarę urodziwe, żeby mógł się z nimi zabawiać. Przerażające jest jak on rozpracowuje, uzależnia i manipuluje ludźmi, bo oszukiwał i wykorzystywał nie tylko kobiety.

Opisana historia jest przestrogą i apelem do ograniczania zaufania, aby nie dać się wplątać w sieć osób, takich jak Rak. Autorzy przedstawili jak taka osoba manipuluje ofiarą, aby zrealizować swój cel. To książka pełna emocji, o której szybko się nie zapomina.

Iwo Rak jest głównym bohaterem tej powieści. Ale jest też drugi bohater, bohater pozytywny – Filip Gregorczyk. Ma on wiele cech wspólnych z autorem Grzegorzem Filarowskim, jest biznesmenem i sympatykiem Batmana. Ukrócenie działalności Raka, to w dużym stopniu zasługa Gregorczyka. Dwa lata gromadził dowody i spotykał się z ofiarami. Autorzy Nadia Szagdaj i Grzegorz Filarowski doskonale przedstawili psychikę zarówno oprawcy, jak i jego ofiar. Dobrze oddali skalę lęku i zagrożenia jakie towarzyszą ofiarom. Książka została napisana w narracji trzecioosobowej, ale z kilku perspektyw bohaterów, co jest dobrym zabiegiem literackim.

Opisana historia pokazuje też zaniedbania policyjne oraz luki prawne, które wykorzystuje dobry choć drogi adwokat.

Zabieram się za drugi tom, bo jestem rozczarowana, że Iwo nie został ukarany.