Złota klatka recenzja

Nowa seria królowej szwedzkiego kryminału. Pierwsza część nowej serii. Reklama aż bije po oczach. Czy nie są to tylko puste slogany?

Złota klatka to historia Faye młodej Szwedki, która ma pracowitego męża i wspaniałą córkę. Książka podzielona jest na trzy części. W pierwszej akcja rozgrywa się dwutorowo. Zestawiona została opowieść sprzed wyjścia za mąż z pierwszymi latami małżeństwa. W kolejnej zaś wszystko rozsypuje się jak domek z kart. Główna bohaterka z pokornej, przelęknionej posłusznej żony staje się panią bizneswomen. Ogarnięta rządzą zemsty postanawia, zniszczyć swojego byłego męża. Nie cofnie się przed niczym, aby mu zaszkodzić. Wszystkie chwyty są dozwolone. Do swej obrzydliwej manipulacji wykorzystuje swoje jedyne dziecko. A wszystko po to, by pokazać swoją rację, poczuć smak wygranej.

I tu następuje pierwszy zgrzyt. Nie potrafię uwierzyć w jej przemianę. Wszystko dla mnie dzieje się za szybko. Rozumiem, że człowiek pod wpływem bolesnych przeżyć może się zmieniać, ale żeby aż tak. Nagle ten wystraszony i grzeczny ptaszek wyfruwa i staje się bohaterką pierwszych stron gazet. W trzeciej części akcja nabiera wyraźnego tempa. Faye zrobi wszystko, absolutnie wszystko by wygrać. Według niej zemsta najlepiej smakuje na zimno. Krok po kroku z mistrzowską precyzją spełnia swoje chore rządzę. Niestety autorka troszkę zdradziła zakończenie i elementu zaskoczenia nie było. Szkoda, ale mimo to ostatnie zdanie zasiewa ziarno niepewności co dalej.

Tłem całej opowieści są traumatyczne wspomnienia bohaterki z dzieciństwa. Wydaje mi się, że stąd bierze się jej niechęć do płci przeciwnej. Jej chęć rywalizacji z nimi.

Na okładce książki znajduje się informacja, że jest to thriller psychologiczny. Jak dla mnie to bardziej powieść obyczajowo-erotyczna. Oj tych scen jest naprawdę dużo. Miałam wrażenie, że Faye nawet w tych sprawach prowadzi z mężczyznami walkę.

Pomimo kilku wad książkę polecam. Nie jest to pozycja zaskakująca, mrożąca krew w żyłach. Ale właśnie chyba na tym polega jej urok.