Echo recenzja

Maudit - góra, której nie było w żadnym przewodniku, a miejscowi na jej wspomnienie czynili znak krzyża, miejscowa legenda głosiła, że mieszkał na niej sam diabeł. Jednak dwóch młodzieńców zlekceważyło wszelkie oznaki zwiastujące niepowodzenie tej wyprawy, najprawdopodobniej ta góra wybrała ich, nie na odwrót. Gdzie podział się rozsądek, gdy dzika przyroda alarmowała i wysyłała niepokojące sygnały - blokada ułożona ze zwalonych pni drzew, problemy z orientacją, mroczki w oczach, pojawiające się objawy choroby wysokościowej, tam, gdzie jeszcze nie powinno jej być. Ta wyprawa zakończy się tragicznie, ptaki śmierci czarne kafki pojawiające się w dolinie zwiastowały przecież niewyobrażalne niebezpieczeństwo, a bohaterowie jakby zostawili logiczne myślenie u podnóża Maudit.

Ta powieść to historia opętania przez górę. Nick drogo za swą wyprawę zapłacił - Maudit odebrała mu twarz i normalność, a każdy kto tylko się z nim kontaktował ulegał zgubnemu działaniu góry.
Echo to powieść pełna mroku, będąca gwarancją emocji i przysparzająca o dreszcze. Ten niesamowity wysokogórski klimat obecny na każdej stronie niesamowicie działa na wyobraźnię i momentami nawet przeraża. Pełno tu nawiązań do klasycznego horroru, nie tylko poprzez nazwy rozdziałów nawiązujące do kultowych dzieł grozy, ale Thomas Olde Heuvelt zostawił w niej coś jeszcze - jako alpinista przeniósł do powieści własne doświadczenia dzięki czemu ta opowieść nabiera autentyczności. Opętanie i nawiedzenie zyskują tu nowy wymiar. Autor zadbał o każdy szczegół stopniowo dawkując tajemnice, nawiązując do miejscowego folkloru, zestawiając człowieka z siłami żywiołu. Jest to również historia o przywiązaniu i oddaniu, która na tle górzystych krajobrazów zyskuje nowy, oryginalny wymiar.
Dawno nie czytałam tak świetnego horroru, który po ostatni wers przepełniony jest napięciem i mrokiem, od tej pory już inaczej spojrzę na góry.

A dla tych, którzy planują lekturę dam małe ostrzeżenie - uważajcie by waszych uszu nie doszły dźwięki zawodzącego wiatru, który pojawia się w pierwszych dniach jesieni w szwajcarskiej dolinie, zamykajcie okiennice, nie wsłuchujcie się w jego wycie, by wasz umysł nie został opętany.