Maigret zastawia sidła recenzja

Psychologiczny profil mordercy

Autor: @almos ·1 minuta
2024-08-03
Skomentuj
24 Polubienia
Ten tom w serii z paryskim komisarzem policji zaczyna się tak, że na Montmartrze grasuje seryjny morderca: w ciągu sześciu miesięcy zginęło pięć kobiet, zabijanych co miesiąc w ten sam sposób: zadźgano je nożem po zmroku. Nie ma między ofiarami żadnych powiązań poza wyglądem: wszystkie są niskie i puszyste.

Policja nie ma żadnego śladu, pomysłu na wykrycie sprawcy, nie ma się o co zaczepić, z tego powodu Maigret wpada prawie w depresję. Przełom w śledztwie jest nieoczekiwany, oto w czasie kolacji u znajomych Maigret ma okazję porozmawiać ze znanym psychiatrą, oczywiście tematem są morderstwa na Montrmartrze; komisarz dostaje nieformalny profil psychologiczny zabójcy, wydaje się jasne, że jest to człowiek zaburzony psychicznie. W wyniku tej rozmowy komisarz zastawia sidła na mordercę: wypuszcza na ulice policjantki, które mogą go zainteresować. Metoda to niebezpieczna, czy skuteczna? Przekonajcie się sami.

A potem, gdy komisarz jest już pewien, że aresztował sprawcę, przydarza się następne morderstwo kobiety. Maigret musi rozwikłać i tę zagadkę.

Jest to jedna z lepszych opowieści w serii z Maigretem, akcja toczy się wartko, trudno się oderwać od lektury, mimo tego, że intryga kryminalna jest prościutka. Cała siła powieści tkwi w psychologii: komisarz usiłuje zrozumieć motyw i osobowość sprawcy, przy okazji prowadząc z nim subtelną grę psychologiczną. Musi też zrozumieć stosunki sprawcy z jego najbliższymi kobietami: żoną i matką, tak naprawdę mamy tu więc trójkąt, w którym aż buzują namiętności. Dostajemy przypowieść o niespełnionych ambicjach, o szaleństwie, o zaborczej miłości.

Znajdujemy też trochę informacji o metodzie śledczej Maigreta: „Praca w policji nauczyła go, że jedna godzina stracona na pewnym etapie śledztwa może dać tydzień przewagi kryminaliście.” Dostajemy też ciekawe opowieści, jak to Maigret manipuluje prasą: chodzi o to, by dziennikarze pisali, to co komisarz chce.

Jest to typowa pozycja w serii z Maigretem, książka niedługa, fabuła nieskomplikowana, czyta się dobrze, świetna lektura pociągowa lub samolotowa.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2015-03-16
× 24 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Maigret zastawia sidła
2 wydania
Maigret zastawia sidła
Georges Simenon
7/10
Cykl: Komisarz Maigret, tom 48
Seria: Seria z Gawronem

- Kto mówi? - Longon... Przepraszam, że przeszkadzam... W głosie Pechowca brzmiał smutek. - Tak. Słucham. Gdzie jesteś? - Na ulicy de Maistre...

Komentarze
Maigret zastawia sidła
2 wydania
Maigret zastawia sidła
Georges Simenon
7/10
Cykl: Komisarz Maigret, tom 48
Seria: Seria z Gawronem
- Kto mówi? - Longon... Przepraszam, że przeszkadzam... W głosie Pechowca brzmiał smutek. - Tak. Słucham. Gdzie jesteś? - Na ulicy de Maistre...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @almos

Wariatka Maigreta
Ministudium kobiecej samotności

Ta 72 książka w serii z paryskim komisarzem w roli głównej została wydana w 1970 r. Rzecz cała zaczyna się tak, że samotna, starsza kobieta, Madame Antoine de Caramé, na...

Recenzja książki Wariatka Maigreta
Szkatułki Newerlego
Niezwykłe życie, średnia biografia

Długo czekałem na tę biografię jednego z moich ulubionych pisarzy. A żywot miał Newerly taki, że mógłby obdzielić parę życiorysów. Ten urodzony w 1903 r. syn Polki i Ros...

Recenzja książki Szkatułki Newerlego

Nowe recenzje

Wielkie iluzje
Wielkie iluzje
@iza.81:

W "Wielkich iluzjach" Ewa Popławska przenosi czytelnika do Gdańska z okresu późnego stalinizmu. Opisy miejsc są obrazow...

Recenzja książki Wielkie iluzje
Nemezis
Nemezis
@Malwi:

„Nemezis” Macieja Siembiedy – książka pełna tajemnic, pasji i mroku historii. Maciej Siembieda w „Nemezis” oferuje coś...

Recenzja książki Nemezis
SPQR. Historia starożytnego Rzymu
Stary Rzym w nowej odsłonie
@konrad.mora...:

Sądzę, że gdy Mary Beard kreśliła ostatnie litery swego dzieła pt. "SPQR. Historia Starożytnego Rzymu" to musiała przem...

Recenzja książki SPQR. Historia starożytnego Rzymu
© 2007 - 2024 nakanapie.pl