Maigret zastawia sidła recenzja

Psychologiczny profil mordercy

Autor: @almos ·1 minuta
2024-08-03
Skomentuj
24 Polubienia
Ten tom w serii z paryskim komisarzem policji zaczyna się tak, że na Montmartrze grasuje seryjny morderca: w ciągu sześciu miesięcy zginęło pięć kobiet, zabijanych co miesiąc w ten sam sposób: zadźgano je nożem po zmroku. Nie ma między ofiarami żadnych powiązań poza wyglądem: wszystkie są niskie i puszyste.

Policja nie ma żadnego śladu, pomysłu na wykrycie sprawcy, nie ma się o co zaczepić, z tego powodu Maigret wpada prawie w depresję. Przełom w śledztwie jest nieoczekiwany, oto w czasie kolacji u znajomych Maigret ma okazję porozmawiać ze znanym psychiatrą, oczywiście tematem są morderstwa na Montrmartrze; komisarz dostaje nieformalny profil psychologiczny zabójcy, wydaje się jasne, że jest to człowiek zaburzony psychicznie. W wyniku tej rozmowy komisarz zastawia sidła na mordercę: wypuszcza na ulice policjantki, które mogą go zainteresować. Metoda to niebezpieczna, czy skuteczna? Przekonajcie się sami.

A potem, gdy komisarz jest już pewien, że aresztował sprawcę, przydarza się następne morderstwo kobiety. Maigret musi rozwikłać i tę zagadkę.

Jest to jedna z lepszych opowieści w serii z Maigretem, akcja toczy się wartko, trudno się oderwać od lektury, mimo tego, że intryga kryminalna jest prościutka. Cała siła powieści tkwi w psychologii: komisarz usiłuje zrozumieć motyw i osobowość sprawcy, przy okazji prowadząc z nim subtelną grę psychologiczną. Musi też zrozumieć stosunki sprawcy z jego najbliższymi kobietami: żoną i matką, tak naprawdę mamy tu więc trójkąt, w którym aż buzują namiętności. Dostajemy przypowieść o niespełnionych ambicjach, o szaleństwie, o zaborczej miłości.

Znajdujemy też trochę informacji o metodzie śledczej Maigreta: „Praca w policji nauczyła go, że jedna godzina stracona na pewnym etapie śledztwa może dać tydzień przewagi kryminaliście.” Dostajemy też ciekawe opowieści, jak to Maigret manipuluje prasą: chodzi o to, by dziennikarze pisali, to co komisarz chce.

Jest to typowa pozycja w serii z Maigretem, książka niedługa, fabuła nieskomplikowana, czyta się dobrze, świetna lektura pociągowa lub samolotowa.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2015-03-16
× 24 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Maigret zastawia sidła
2 wydania
Maigret zastawia sidła
Georges Simenon
7/10
Cykl: Komisarz Maigret, tom 48
Seria: Seria z Gawronem

- Kto mówi? - Longon... Przepraszam, że przeszkadzam... W głosie Pechowca brzmiał smutek. - Tak. Słucham. Gdzie jesteś? - Na ulicy de Maistre...

Komentarze
Maigret zastawia sidła
2 wydania
Maigret zastawia sidła
Georges Simenon
7/10
Cykl: Komisarz Maigret, tom 48
Seria: Seria z Gawronem
- Kto mówi? - Longon... Przepraszam, że przeszkadzam... W głosie Pechowca brzmiał smutek. - Tak. Słucham. Gdzie jesteś? - Na ulicy de Maistre...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @almos

Maigret i sobotni klient
Portret popychadła

Chwała toruńskiemu wydawnictwo C&T, że wydaje kolejne tomy serii z paryskim policjantem, na szczęście książki są niezależne od siebie i nie trzeba ich czytać w porządku ...

Recenzja książki Maigret i sobotni klient
Las. 4 rano
Najpierw książka, później film

Obserwuję ostatnio, że wielu znanych reżyserów filmowych publikuje książki beletrystyczne lub sensacyjne; recenzowana pozycja należy właśnie do tej kategorii. No cóż, by...

Recenzja książki Las. 4 rano

Nowe recenzje

Toskański ślub
Miłość, tajemnice i Toskania.
@maciejek7:

„Toskański ślub” to samodzielny debiut autorki, który muszę przyznać, że mnie nieco zaskoczył. Przyciągnęła mnie do sie...

Recenzja książki Toskański ślub
1975. Cóż to był za rok!
Rewelacyjna
@violetowykwiat:

Czy są wśród moich obserwatorów osoby urodzone w 1975 roku? Jeśli tak, to chciałabym wam pokazać coś naprawdę wyjątkowe...

Recenzja książki 1975. Cóż to był za rok!
Next time, Rory
Recenzja
@zaczytaj_ch...:

Next time Rory” – książka o miłości, która uczy ale też rani. Miłość od najmłodszych lat – brzmi jak z bajki, lecz ...

Recenzja książki Next time, Rory
© 2007 - 2025 nakanapie.pl