Maigret zastawia sidła recenzja

Psychologiczny profil mordercy

Autor: @almos ·1 minuta
2024-08-03
Skomentuj
24 Polubienia
Ten tom w serii z paryskim komisarzem policji zaczyna się tak, że na Montmartrze grasuje seryjny morderca: w ciągu sześciu miesięcy zginęło pięć kobiet, zabijanych co miesiąc w ten sam sposób: zadźgano je nożem po zmroku. Nie ma między ofiarami żadnych powiązań poza wyglądem: wszystkie są niskie i puszyste.

Policja nie ma żadnego śladu, pomysłu na wykrycie sprawcy, nie ma się o co zaczepić, z tego powodu Maigret wpada prawie w depresję. Przełom w śledztwie jest nieoczekiwany, oto w czasie kolacji u znajomych Maigret ma okazję porozmawiać ze znanym psychiatrą, oczywiście tematem są morderstwa na Montrmartrze; komisarz dostaje nieformalny profil psychologiczny zabójcy, wydaje się jasne, że jest to człowiek zaburzony psychicznie. W wyniku tej rozmowy komisarz zastawia sidła na mordercę: wypuszcza na ulice policjantki, które mogą go zainteresować. Metoda to niebezpieczna, czy skuteczna? Przekonajcie się sami.

A potem, gdy komisarz jest już pewien, że aresztował sprawcę, przydarza się następne morderstwo kobiety. Maigret musi rozwikłać i tę zagadkę.

Jest to jedna z lepszych opowieści w serii z Maigretem, akcja toczy się wartko, trudno się oderwać od lektury, mimo tego, że intryga kryminalna jest prościutka. Cała siła powieści tkwi w psychologii: komisarz usiłuje zrozumieć motyw i osobowość sprawcy, przy okazji prowadząc z nim subtelną grę psychologiczną. Musi też zrozumieć stosunki sprawcy z jego najbliższymi kobietami: żoną i matką, tak naprawdę mamy tu więc trójkąt, w którym aż buzują namiętności. Dostajemy przypowieść o niespełnionych ambicjach, o szaleństwie, o zaborczej miłości.

Znajdujemy też trochę informacji o metodzie śledczej Maigreta: „Praca w policji nauczyła go, że jedna godzina stracona na pewnym etapie śledztwa może dać tydzień przewagi kryminaliście.” Dostajemy też ciekawe opowieści, jak to Maigret manipuluje prasą: chodzi o to, by dziennikarze pisali, to co komisarz chce.

Jest to typowa pozycja w serii z Maigretem, książka niedługa, fabuła nieskomplikowana, czyta się dobrze, świetna lektura pociągowa lub samolotowa.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2015-03-16
× 24 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Maigret zastawia sidła
2 wydania
Maigret zastawia sidła
Georges Simenon
7/10
Cykl: Komisarz Maigret, tom 48
Seria: Seria z Gawronem

- Kto mówi? - Longon... Przepraszam, że przeszkadzam... W głosie Pechowca brzmiał smutek. - Tak. Słucham. Gdzie jesteś? - Na ulicy de Maistre...

Komentarze
Maigret zastawia sidła
2 wydania
Maigret zastawia sidła
Georges Simenon
7/10
Cykl: Komisarz Maigret, tom 48
Seria: Seria z Gawronem
- Kto mówi? - Longon... Przepraszam, że przeszkadzam... W głosie Pechowca brzmiał smutek. - Tak. Słucham. Gdzie jesteś? - Na ulicy de Maistre...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @almos

Opowieść wigilijna, czyli kolęda prozą
Mister Scrooge buduje kapitalizm

Dotychczas udawało mi się unikać lektury tej klasycznej opowieści świątecznej, zawsze uważałem ją za ramotkę opowiadającą o tym jak to stary skąpiec pod wpływem wzruszen...

Recenzja książki Opowieść wigilijna, czyli kolęda prozą
Cywilizacja śmierci
Rosjanie też kolonizowali

Niewielka książeczka opowiadająca o rosyjskim kolonializmie. To ciekawa perspektywa, bo myśląc o mocarstwach kolonialnych, automatycznie wymieniamy Wielką Brytanię, Fran...

Recenzja książki Cywilizacja śmierci

Nowe recenzje

Otchłań zapomnienia
Historia, emocje, prawda i komiksowa jakość...
@Uleczka448:

Są komiksowi artyści i jest Paco Roca - hiszpański autor, którego dzieła są wielkie, ważne, dogłębnie poruszające i zaw...

Recenzja książki Otchłań zapomnienia
BOBEK. Poważny królik o niepoważnym imieniu
Kiedy sen staje się rzeczywistością
@Zaczytanabl...:

Bobek. Poważny królik o niepoważnym imieniu - Zuzanna Samsel Billi to chłopiec, który jest bardzo wrażliwy i empa...

Recenzja książki BOBEK. Poważny królik o niepoważnym imieniu
Wielka Księga Opowieści Kryminalnych
Kryminalna uczta w doborowym towarzystwie.
@Mirka:

@Obrazek „Jeśli umysł diabolicznego geniusza potrafi wymyślić metodę kradzieży lub morderstwa, która wydaje się niem...

Recenzja książki Wielka Księga Opowieści Kryminalnych
© 2007 - 2024 nakanapie.pl