Przypowieść o pięknej miłości recenzja

Paweł i Gabrysia, chłopak ze wsi poślubił piękną dziewczynę z miasta. Była to miłość od pierwszego wejrzenia, dwie pary oczu, dwa spojrzenia zatrzymane na chwilę. Dwie dusze z różnych światów połączone w jedną całość. Co z tego wynikło?

Nie ukrywam, że pierwsze co mnie przyciągnęło to okładka, następnie nazwisko autorki. Miałam już przyjemność czytać pierwszą powieść Elżbiety Antkiewicz i byłam zachwycona. Czy tym razem było tak samo?

Powiem, tak, mam problem z tą książką, ponieważ bardzo spodobał mi się świat stworzony przez autorkę, Świat, w którym występują realni, zwykli ludzie, ale jest coś, co mi równoczesne przeszkadzało, ale o tym poniżej.

Książka dostarcza wielu emocji, głównie niepokoju i napięcia. Znajdziemy tutaj również różne barwy miłości oraz walkę o utrzymanie tego pięknego uczucia. Tu na każdej stronie coś się dzieje. Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani, autorka dużo uwagi poświeciła tym pierwszo-, jak i tym drugoplanowym. Pokazuje, jak wielką wartością jest komunikacja i szczere rozmowy. Mąż-żona, przyjaciółki, rodzice-dzieci, teściowa-synowa, zwłaszcza to ostanie odwieczni wrogowie, a jednak ich relacja może być świetna. Bo tylko wtedy, kiedy rozumiemy drugą osobę, jej potrzeby i pragnienia, możemy zbudować więź opartą na wzajemnym szacunku i miłości.

Cała akcja to czasy współczesne, dziejące się obecnie, pandemia koronawirusa, nietolerancja dla osób LGBT, temat aborcji, duchownych i polityka.
Minus za: Często podkreślany stosunek do rządu. Tyle teraz tej polityki w środkach masowego przekazu, że w tym przypadku było to nieprzydatne, nic nie wnosiło do fabuły. Oczywiście rozumiem, że jest to wątek, który towarzyszy nam w naszym codziennym życiu, ale w tak pięknej historii? – zbędne.

„Przypowieść o pięknej miłości” niezwykle realna historia, która może przydarzyć się każdemu. Bo ponoć to samo życie pisze najlepsze scenariusze. Książka, którą otwieramy na pierwszej stronie i odpływamy do świata bohaterów, przeżywając ich życiowe rozterki, sukcesy i porażki. Polecam.