Mistrz offu recenzja

Jacek Fedorowicz jest człowiekiem wielu talentów: satyryk, aktor, scenarzysta, prezenter telewizyjny, rysownik i co tam jeszcze. Szczyt jego popularności przypadł na lata 70., obecnie jest kompletnie zapomniany.

W tej książce Fedorowicz opowiada o swojej pracy na planie filmowym, głównie o współpracy z legendarnym już reżyserem Stanisławem Bareją. No niestety czyta się to ciężko, Fedorowicz pisze tak jak mówi, a mówi długo i rozwlekle, wpada często w dygresje, opowiada mało śmieszne anegdoty, jednym słowem przynudza. I taka właśnie jest ta książka, ciekawe treści giną w morzu słowotoku.

A przecież autor książki był współscenarzystą filmu 'Poszukiwany, poszukiwana’, grał główną rolę w 'Nie ma róży bez ognia', moim zdaniem najlepszym filmie Barei, pokazującym rosnące zagubienie uczciwego i nieporadnego inteligenta w PRL-owskim świecie pełnym absurdalnych przepisów (głównie meldunkowych), powszechnych braków i bezwzględnych cwaniaków; zagubienie, które kończy się załamaniem nerwowym. No, muszę przyznać, że trochę o tym filmie jest, na przykład to, że wielką rolę w tworzeniu scenariusza odegrali Stanisław Tym i Jerzy Dobrowolski, dobre i to.

Poza tym znajdzie się jeszcze kilka historyjek w miarę ciekawych. I tak początkowo Fedorowicz miał grać głównego bohatera w filmie 'Poszukiwany, poszukiwana’, ale w trakcie zdjęć próbnych okazało się, że wygląda jak stara baba, więc rolę dostał Wojciech Pokora, który zresztą spisał się świetnie.

Niewątpliwym atutem książki są rysunki autora i liczne zdjęcia z planów filmowych. Z drugiej strony za mało w książce o innych kultowych filmach Barei: 'Miś' i 'Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz'.

Dowiadujemy się też trochę o kunszcie reżyserskim Barei, który w zasadzie kręcił bez dubli. I o wielu scenariuszach komediowych napisanych przez Fedorowicza i Bareję, niestety zdecydowana większość z nich została odrzucona przez władze filmowe.

Niestety, te interesujące historie giną w morzu nudnej gadaniny. Jak już wspomniałem, rzecz cała jest przeładowana nieciekawymi dygresjami i nieśmiesznymi anegdotkami, ciężko w tym morzu słów znaleźć ciekawe treści. W sumie rozczarowanie.