Przyjdę, gdy zaśniesz recenzja

Po wczorajszym spotkaniu z bohaterami "Gdyby miało nie być jutra" autorstwa Agnieszki Lingas Łoniewskiej dziś przyszła pora na bardziej mroczną odsłonę twórczości dilerki emocji w książce pt. "Przyjdę gdy zaśniesz" nie wiem jak u was ale u mnie już sam tytuł wywołał gęsią skórkę. Jak tu zasnąć ze świadomością że ktoś w mroku tylko czeka aż zamkniesz oczy bo wtedy człowiek jest najbardziej bezbronny. W końcu nie bez powodu gdy gasną światła z ciemności wyłaniają się demony. Boisz się zasnąć? Słusznie.

Ta historia porwała mnie od początku do końca. Chwyciła za gardło lodowatą łapą socjopaty i trzymała tak długo aż nie przewróciłam ostatniej strony. Czytałam ją i nie mogłam uwierzyć w to co czytam. Wiele opinii pozytywnych widziałam w Internecie, więc sama musiałam na własnej skórze przekonać się czy ta historia jest warta świeczki. I wiecie co? Jest warta o wiele więcej.
Pokazała jak wiele człowiek może znieść, bo na barkach głównej bohaterki spoczęła ogromną odpowiedzialność. Pokazała też jak obojętność, brak zainteresowania młodym człowiekiem i krzywdy mu wyrządzone mają wpływ na dorastającego nastolatka i potem na jego dorosłe życie. Szczepan trafił na podatny grunt, zagubiona młoda dziewczyna po traumatycznych przejściach, jej młodszy zbuntowany brat który potrzebował uwagi i zrozumienia to był strzał w 10 dla zwichrowanego umysłu. Wpędzanie dziewczyny w poczucie winy, toksyczną relację budowanie w niej poczucia że tylko jemu na niej zależy. Torowanie sobie drogi do chłonnego umysłu nastolatka to kolejny krok manipulacji. Zadawałam sobie pytanie komu powinna zaufać bohaterka? Szczepanowi? Filipowi? A może żadnemu z nich? "Przyjdę gdy zaśniesz" to budząca wielkie emocje lektura, która wręcz momentami miażdży czytelnika.

Zakończenie mega zaskakujące, takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam. Nie wiem co o nim myśleć. Czy to prawda co Szymon napisał w liście do Igi? A może to dalszy ciąg gry w jaką z dziewczyną pogrywa? Po tej książce nic już nie jest takie jakim się wydawało.

Za te emocje dziękuję autorce a Wydawnictwu Słownemu za zaufanie i egzemplarz recenzencki.